Τετάρτη 1 Μαΐου 2013
Η επιστροφή του απολωλότος (ή αλλιώς του κατρακυλώ(ν)τος!!!)
Αργά ή γρήγορα, θα το βλέπαμε κι αυτό. Ο Κώστας Μαρκόπουλος, πρώην υπουργός της Ν.Δ., πρώην κραταιός «Σαμαροφύλαξ», πρώην δεξί χέρι του Πάνου Καμμένου και νυν ανεξάρτητος βουλευτής, ψήφισε υπέρ του πολυνομοσχεδίου το βράδυ της Κυριακής και περιμένει πλέον ένα νεύμα για να επιστρέψει χωρίς τυμπανοκρουσίες και φανφάρες στη Ν.Δ. και να ξεχάσει όσο πιο γρήγορα μπορεί -και αυτός και όλοι μας- την ατυχή περιπέτειά του με τους Ανεξάρτητους Ελληνες.
Aνετος όπως πάντα, αλλά με μια σεμνότητα στον τόνο της φωνής σπάνια για το από καθέδρας ύφος στο οποίο μας είχε συνηθίσει, όχι πια σαν θεότητα από τα ολύμπια δώματα, αλλά σαν ένας απλός θνητός, που ενίοτε σφάλλει όπως κι εμείς, εξήγησε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του τους λόγους της μεταμέλειάς του. «Παίρνουμε χωρίς να δώσουμε», «η κυβέρνηση αντιστέκεται και διαπραγματεύεται» και άλλα παρόμοια (όχι και τόσο ηχηρά), τα οποία ικανοποιούν τον Κώστα Μαρκόπουλο και του επιτρέπουν να είναι «συνειδησιακά εντάξει». Επίσης, δεν δέχεται πλέον τη διάκριση μεταξύ «αντιμνημονιακού» και «μνημονιακού», αλλά την υπερβαίνει δηλώνοντας «λογικός» και, με τον τρόπο αυτόν, παραδέχεται εμμέσως ότι υπήρξε παράλογος. (Εκτός, βέβαια, αν ο Κώστας Μαρκόπουλος ήταν πάντα, ακόμη και ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, λογικός και ο παράλογος ήταν ο Αντώνης Σαμαράς που ψήφισε το προηγούμενο Μνημόνιο...)
Το πιο χαριτωμένο -και συνάμα θλιβερό- σε όλα αυτά ήταν η επισήμανση του Κ. Μαρκόπουλου ότι αντιλαμβάνεται τον «παιδευτικό» χαρακτήρα του ρόλου του ως πολιτικού. Eστω και αν ο ίδιος δεν μπορεί να καταλάβει την ειρωνεία της, είναι γενναία αυτή η επισήμανση του μεταμεληθέντος βουλευτή και -στον βαθμό που μου πέφτει λόγος- νομίζω ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να τη λάβει υπ’ όψιν και να την αξιοποιήσει. Να τον καλωσορίσει και πάλι, λοιπόν, στις τάξεις της Ν.Δ., διότι η σημερινή του ταπεινότητα εν σχέσει με την εξοργιστική έπαρση τον καιρό της παντοδυναμίας του είναι για όλους μια χρήσιμη υπόμνηση του τιμήματος της οίησης. Υπό μία προϋπόθεση, όμως: να δεχθεί ο Κ. Μαρκόπουλος να υπηρετήσει ως αναπληρωτής υπουργός Μακεδονίας-Θράκης υπό τον Θεόδωρο Καράογλου...
Ας δούμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων. Όποια κι αν αντιλαμβάνεται ο καθένας μας ότι μπορεί να ναι αυτή.
2)"Το πιο χαριτωμένο -και συνάμα θλιβερό- σε όλα αυτά ήταν η επισήμανση του Κ. Μαρκόπουλου ότι αντιλαμβάνεται τον «παιδευτικό» χαρακτήρα του ρόλου του ως πολιτικού"
"Παιδευτικό χαρακτήρα"? Χμμ..ποιον πολιτικό της κεντροαριστεράς μου θυμίζει οεο?
3) Μήπως είναι ο μόνος που αλλάζει κόμματα σαν τα πουκάμισα?
Για να θυμηθούμε κάποιες δηλώσεις:
http://www.youtube.com/watch?v=4X9g6cVAiwo
Η πολιτική αξιοπιστία στην Ελλάδα είναι υπό το μηδέν. Θλίβομαι για το πολιτικό επίπεδο στο οποίο έχει φτάσει η Βουλή των Ελλήνων. Κάποτε πολύ μικρό παιδάκι άκουγες Βουλή και στο μυαλό σου φανταζόσουν ετοιμόλογους πολιτικούς με όραμα για τον τόπο πάντα έτοιμοι για ρητορικές μάχες άσχετα αν συμφωνούσες ή όχι με όλα όσα έλεγαν στο μικρόφωνο. Υπήρχε κάποιο ενδιαφέρον στη πολιτική σκηνή του τόπου. Τώρα το μόνο που υπάρχει είναι ο εξευτελισμός των θεσμών, η έλλειψη Εθνικού οράματος, η μετατροπή της Ελλάδος σε αποικία, ο πλήρης Εθνικός διασυρμός με όλες τις ύαινες έτοιμες να μας ορμήξουν και να ξεσκίσουν τις σάρκες της πατρίδας μας. Μένουμε στο ευρώ και ανεχόμαστε αυτό το επίπεδο εσωτερικής πολιτικής σκηνής καθαρά για λόγους γεωπολιτικού κινδύνου σε περίπτωση χρεοκοπίας. Παίζουμε όμως τις καθυστερήσεις. Που έφτασε η Ελλάδα! Ένα λιοντάρι που να μην καταλαβαίνει τίποτα και να εμπνεύσει ένα ολόκληρο κοιμισμένο λαό δεν υπάρχει.
Ένας "τρελός", ένας "καθόλου λογικός" αλλά "προβληματικός" που θα χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι όσο κι αν πονέσει(πάρα πολύ) για να δούμε πόσο θα πονέσουν όλοι. Κι αυτοί εκεί έξω που το παίζουν άνετοι, που σαν νέα Waffen SS βασανίζουν έναν ολόκληρο λαό. Λες κι εμείς κάναμε το έγκλημα να ψήνουμε ανθρώπους στους φούρνους! Ένας! Να πει "Εδώ που φτάσαμε παρέλαβα αποικία και θα παραδώσω κράτος όσο κι αν κοστίσει σε χρήμα και αίμα!". Τίποτα δεν είναι εύκολο. Πρέπει να πιστέψεις στις δυνάμεις σου για να πετύχεις. Τουλάχιστον με μια αναταραχή να αλλάξει το πολιτικό σκηνικό. Να έρθει ένα νέο σύνταγμα με νέους πολιτικούς με πάθος για τον τόπο και το "πανί". Αλλαγή αλλιώς δεν έρχεται.
Δεν είναι μόνο η ανεργία. η φορολογία αλλά και το ότι προσπαθούν να... σε τρελάνουν απ' όσα βλέπεις στη πολιτική σκηνή της χώρας καθημερινά πλέον!
Σας βαρεθήκαμε όλους κύριοι.
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΚΑΡΒΟΥΝΟ!
πηγή:ινφογνώμων
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Η επιστροφή του απολωλότος (ή αλλιώς του κατρακυλώ(ν)τος!!!)”
Δημοσίευση σχολίου