Τετάρτη 2 Μαΐου 2012
Τα νέα μέτρα του Ιουνίου, οι προεκλογικές δεσμεύσεις και οι ελπίδες που πωλούνται με το κιλό
Επειδή κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ, οι αναρίθμητες υποσχέσεις για ένα καλύτερο επίπεδο ζωής του μέσου Έλληνα πολίτη, δίνουν και παίρνουν και σε αυτή την προεκλογική περίοδο. Μονάχα που τώρα πια η χώρα μας έχει δεσμευτεί για τόσα πολλά απέναντι στους δανειστές της, που εκ των πραγμάτων φαίνεται ανέφικτο να υπάρξει μια σχετική έστω βελτίωση σε οικονομικούς όρους.
Ο κακοτράχηλος δρόμος του μνημονίου, έχει στο διάβα του τόσες αντιξοότητες να μας χαρίσει, που πραγματικά αποτελεί θράσος, το να εμφανίζονται οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος σε τηλεοπτικά σποτ και να υπόσχονται καλύτερες μέρες. Και αναφέρομαι στους συγκεκριμένους πρώτον γιατί αυτοί γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα για το τι μέτρα η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να πραγματοποιήσει, αλλά επιπλέον φιλοδοξούν ταυτόχρονα οι ίδιοι να τα υλοποιήσουν. Πιθανώς βέβαια να θεωρούσαν δεδομένο πως θα βρίσκονται στο τιμόνι της εξουσίας ώστε να ανταποκρίνονται σε όλα αυτά που έχουν δεσμευτεί απέναντι στους ευρωπαίους εταίρους. Ακόμα φυσικά αυτό φαντάζει ως το πιο πιθανό ενδεχόμενο. Όπως και να χει η αλήθεια είναι πως για άλλη μια φορά μας αποκρύπτουν την ίδια την αλήθεια.
Οι δανειακές συμβάσεις λοιπόν τις οποίες υπέγραψαν οι προαναφερθέντες (μέσα από πυρετώδεις και εξαντλητικές διαπραγματεύσεις όπως θέλουν να λένε) προβλέπουν τη λήψη πολλών μέτρων και μάλιστα μέχρι το τέλος Ιουνίου. Ενδεικτικά θα σας αναφέρω πως μέχρι το παραπάνω διάστημα η χώρα μας οφείλει να μειώσει τους μισθούς κατά 12% στα ειδικά μισθολόγια, να φέρει σε κατάσταση εφεδρείας 15.000 δημοσίους υπαλλήλους, να αυξήσει τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων, να καταργήσει ακόμα περισσότερες περιπτώσεις φοροαπαλλαγών, να αναπροσαρμόσει τα τιμολόγια της ΔΕΗ, να ιδιωτικοποιήσει και άλλες ΔΕΚΟ, να πραγματοποιήσει περισσότερες περικοπές στην υγεία (πόσες πια;) και γενικότερα να ικανοποιήσει 77 ακόμα δεσμεύσεις ώστε να φτάσουμε σε περικοπές 11,5 δις ευρώ την ερχόμενη διετία.
Όλα αυτά φυσικά είναι υπογεγραμμένα και πρέπει να γίνουν πράξη από την επόμενη κυβέρνηση. Γι αυτό και πασχίζουν τα δύο κόμματα να σχηματίσουν μία κυβέρνηση που να ικανοποιήσει αυτές τις δεσμεύσεις. Μία πλήρως υποταγμένη εξουσία στις εντολές του μνημονίου. Βέβαια οι αρχηγοί των δύο μεγάλων κομμάτων φροντίζουν μονάχα να προβάλουν την ευαισθησία τους και την αναγκαιότητα της ύπαρξης μιας βιώσιμης κυβέρνησης όπως λένε. Το ότι αυτή η βιώσιμη για κείνους κυβέρνηση θα συνεχίσει να μετατρέπει το δικό μας βίο σε αβίωτο, δεν έχει τόση σημασία. Και δεν τα αναφέρω όλα αυτά, ούτε γιατί θέλω να πανικοβάλω κανένα, ούτε γιατί μου αρέσει ο ρόλος της Κασσάνδρας. Απλά θα περίμενε κανείς σε αυτή την κρίσιμη στιγμή μια μεγαλύτερη τάση ειλικρίνειας από αυτούς που κρατάνε τις τύχες μας στα χέρια τους. Αντ’ αυτού συνεχίζουν να μας πουλάνε φθαρμένες ελπίδες με το κιλό. Και εκεί λες πως η κοροϊδία έχει και τα όρια της.
Από κει και πέρα οι προεκλογικές υποσχέσεις για ανάπτυξη μέσα σε δυο χρόνια που θα περιλαμβάνει νέες θέσεις εργασίας, με όλα τα παραπάνω μέτρα να περιμένουν την εφαρμογή τους, αγγίζουν τα όρια της γελοιότητας. Και αν μη τι άλλο και για τον κ. Σαμαρά και για τον κ. Βενιζέλο, θα ήταν πιο τίμιο να εξηγήσουν με περισσότερη σαφήνεια το μέλλον που μας αναλογεί. Και το οποίο δυστυχώς προοιωνίζεται αρκετά δραματικό. Τώρα αν και αυτή τη φορά θα κερδίσουν την ψήφο των πολιτών και αν τελικά καταφέρουν να πείσουν ξανά τον Έλληνα ψηφοφόρο, τότε θα έχουν κάνει και οι δύο ένα πολύ μεγάλο πολιτικό βήμα. Όχι για τίποτα άλλο αλλά με τόση μεγάλη αναντιστοιχία λόγων και έργων επερχόμενων και μη, πιστεύω πως κανένας δε θα περίμενε πως θα κέρδιζε την εμπιστοσύνη του κόσμου. Αν το καταφέρουν αυτοί οι δύο, ε μάλλον θα πρέπει να τους πούμε και μπράβο.
Γράφτηκε από τον Μιχάλης Λαζανάς
πηγη:now-ioannina.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Τα νέα μέτρα του Ιουνίου, οι προεκλογικές δεσμεύσεις και οι ελπίδες που πωλούνται με το κιλό”
Δημοσίευση σχολίου