Τρίτη 15 Μαΐου 2012
Περί «απεχθούς χρέους». Γιατί δεν θέλουν έλεγχο της νομιμότητας του χρέους;
Τα διαπλεκόμενα εργολαβικά ΜΜΕ και οι μισθωμένοι δημοσιογράφοι τους εμφανίζουν μόνο τρομοκρατικά αδιέξοδα και εξαπολύουν επικοινωνιακή επίθεση ενάντια στη προοπτική κυβέρνησης καταδίκης του μνημονίου.
Χθες, Τρίτη (8/5/2012), ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε πέντε άξονες που θέτει ως ελάχιστη προϋπόθεση στον διάλογο για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Μεταξύ άλλων, θέτει και τη δημιουργία διεθνούς επιτροπής λογιστικού έλεγχου για να διερευνηθεί το δημόσιο χρέος.
Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους δίνει τη δυνατότητα να μάθουμε τελικά πόσο χρωστάμε, να μάθουμε σε ποιους τα χρωστάμε, να μάθουμε πόσα από αυτά κατέληξαν σε τσέπες κυβερνητικών ημετέρων, να μάθουμε πόσα πήγαν στις τράπεζες, να μάθουμε πόσα πήγαν για έργα, για την Ολυμπιάδα, για την παιδεία, για την υγεία, ή όπου αλλού. Πόσα πήγαν για αγορά οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία, την Αμερική, τη Γαλλία, τη … Με ποιούς όρους, επιτόκια, αντισταθμιστικά, μεσάζοντες, κλπ.
Από την πλούσια βιβλιογραφία και πρακτική γύρω από το λογιστικό έλεγχο κρατικού χρέους μαθαίνουμε πότε ένα χρέος είναι «απεχθές». Για παράδειγμα αν μια εκλεγμένη κυβέρνηση παραχαράξει τη λαϊκή εντολή και προβεί σε μη νόμιμες ενέργειες κατά το δανεισμό (όπως φαινόμενα διαφθοράς, προσωπικού πλουτισμού, δόλιες πράξεις, αγορά όπλων που χρησιμοποιούνται στην καταπίεση του λαού, υπερτιμολογημένες κρατικές προμήθειες και δημόσια έργα, συμμετοχή σε επιθετικούς πολέμους, δημιουργία υποδομών που ωφελούν μικρές μειοψηφίες, κ.ά.), μπορεί να γίνει αιτία δημιουργίας «απεχθούς χρέους».
Δείτε το βίντεο, ένα απόσπασμα από το DEBTOCRACY του Άρη Χατζηστεφάνου, που παρουσιάζει το αποτέλεσμα του λογιστικού ελέγχου του χρέους του Ισημερινού.
Πρόσφατο παράδειγμα λογιστικού έλεγχου χρέους και έμπρακτη εφαρμογή των αποτελεσμάτων του στις διεθνείς σχέσεις αποτέλεσε η περίπτωση του χρέους του Ισημερινού το 2008. Ο σημερινός πρόεδρος Ραφαέλ Κορέα, το 2007 κάλεσε το ΔΝΤ για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους. Δεν προχώρησε αμέσως σε άρνηση πληρωμής αλλά πρώτα άνοιξε τη διαδικασία του διεθνούς λογιστικού ελέγχου του χρέους (audit).
Μετά την ολοκλήρωση του ελέγχου, ο Κορέα, επικαλούμενος συγκεκριμένες σκανδαλώδεις συμβάσεις, κήρυξε στάση πληρωμών το Δεκέμβριο του 2008. Απευθύνθηκε επίσης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία τον υποστήριξε στην επιλογή του, αναγνωρίζοντας το δικαίωμα της χώρας να μη πληρώσει χρέη που δημιούργησαν προηγούμενες διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Οι πιστωτές αναγκάστηκαν να διαπραγματευτούν, με τελικό αποτέλεσμα να δεχτούν μόλις 35 σεντς για κάθε δολάριο που χρωστούσε η χώρα.
Η προσπάθεια του Ισημερινού στέφθηκε από επιτυχία. Ο Ισημερινός διέγραψε μονομερώς – ως παράνομο («απεχθές» ή «επαχθές») – μέρους του χρέους του.
Παρά την πίεση των αγορών, οι συνέπειες για τον Ισημερινό δεν υπήρξαν καταστροφικές. Η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε ανάπτυξη, το 2010 αναπτύχθηκε κατά 3,7% και για το 2011 η ανάπτυξη πλησιάζει το 5%.
Όσο για το ευρώ και τη συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η αντίδραση του Ελληνικού λαού βοηθάει στην Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Ο αγώνας των λαών (Ισπανών, Ιρλανδών, Πορτογάλων, Ιταλών, Γάλλων, Ρουμάνων …) θα διαμορφώσει μια δημοκρατική Ευρωπαϊκή Ένωση, της ευημερίας των λαών, και όχι των αγορών του κεφαλαίου των τοκογλύφων και των τραπεζιτών.
Στη χώρα μας η πρωτοβουλία για τη συγκρότηση της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου έχει ήδη συγκεντρώσει περισσότερες από 60.000 υπογραφές πολιτών για να ανοίξει τα βιβλία του δημόσιου χρέους.
Υπάρχει η απαραίτητη τεχνογνωσία, επιστήμονες κύρους και πιστοποιημένης τεχνικής επάρκειας από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που μπορούν να εργαστούν σε αυτή την κατεύθυνση.
Ο λογιστικός έλεγχος του χρέους οδηγεί σε έναν διαφορετικό πολιτικό προσανατολισμό προς όφελος του λαού.
Πηγή:ινφογνώμων
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Περί «απεχθούς χρέους». Γιατί δεν θέλουν έλεγχο της νομιμότητας του χρέους;”
Δημοσίευση σχολίου