Σάββατο 5 Μαΐου 2012
ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΖΕΙΣ… ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΖΕΙΣ… ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ
ΑΠΌ ΤΟΝ ΔΙΌΔΩΡΟ ΣΙΚΕΛΙΏΤΗ*
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη**
Ο Έλληνας Άνθρωπος βλέποντας και ακούγοντας την ομιλία μου το 1996 δεν θα την χαρακτήριζε ποτέ προφητεία. Προέβλεπα, προειδοποιούσα με μεγάλη αγωνία για τα Επερχόμενα – μόνο τα δευτερόλεπτα δεν πρόβλεψα – προτείνοντας ταυτόχρονα με πάθος μία άλλη πορεία που θα έκανε την Ελλάδα πρωταγωνιστή.
Θα την χαρακτήριζε, Πολιτική με το ΄Π΄ κεφαλαίο. Πολιτική ως πρόλογο, ως πρόβλεψη, ως προέκταση, όπως μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας. Από εκεί πήραν οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Άγγλοι την λέξη project – Πρότζεκτ – σχέδιο.
Ακόμη όμως και αυτό είναι περιοριστικό της ουσίας της ομιλίας μου. Δεν πρόκειται μόνο για μια πολιτική εκτίμηση της στιγμής. Είναι κάτι βαθύτερο. Είναι η επιβεβαίωση, η δικαίωση μιας θεωρίας, μιας αυτόχθονης Πολιτικής Επιστημονικής θεωρίας και μιας Πολιτικής στρατηγικής η οποία δικαιώθηκε ιστορικά και η οποία αποτελεί το μεγαλύτερο εφόδιο για μια δημιουργική για την χώρα διαδρομή στον νέο ιστορικό κύκλο. Δεν νομίζω να υπήρξε ούτε να υπάρχει άλλη που να δικαιώνεται και να είναι χρήσιμη σήμερα. Όποιος διαφωνεί μπορεί να έρθει στο Βήμα του Διαλόγου, στην Αγορά. Εγώ ήμουν πάντα εκεί. Δεν ήμουν σε σκούρα και σκοτεινά περιβάλλοντα.
Ποτέ δεν φίμωσα κανέναν. Αντιθέτως υπέστην και υφίσταμαι αυτήν την βαρβαρότητα των πολλών και πολύχρωμων ολοκληρωτισμών. Την διάχυτη αντιπνευματικότητα των «πολιτικών» και «μορφωτικών» πτωμάτων της μεταπολίτευσης.
Το πρώτο στάδιο της παρακμής, ο προάγγελος της χρεοκοπίας ήταν η κατάργηση της Δημοκρατίας. Η ιστορία και η πολιτική αλλά και οι νόμοι, γραπτοί και άγραπτοι, λένε ότι οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν, να εξοστρακισθούν. Όσοι δολοφόνησαν τα οράματά μας τιμωρούνται. Αυτός είναι ο δρόμος της κάθαρσης και της αναγέννησης.
Στους ενόχους λοιπόν, θα ήθελα να αφιερώσω ένα λόγο, που ακούσθηκε στην Αθήνα αιώνες πριν και συνάντησα στον Διόδωρο τον Σικελιώτη: «Τολμάς να ζεις,
ν’ αντικρίζεις το φως του ήλιου και να έρχεσαι στην Αγορά Ζωντανό μνημείο ντροπής και όνειδος της πατρίδας». Εδώ παρόλο το οξύγαλαν ακόμη τολμούν.
Στον λαό ειδικά τον κομματοποιημένο που από λαός έγινε πλήθος, αντί πολίτες έγιναν, τους έκαναν κρατίτες - αυτός ήταν ο όρος που χρησιμοποίησα από την δεκαετία του 80’ - θα αφιερώσω ένα άλλο κομμάτι του Διόδωρου. Αυτά τα λόγια δεν ειπώθηκαν στην Αθήνα αλλά στις Συρακούσες, στην Magna Grecia, την Μεγάλη Ελλάδα. Είναι το παρόν ως ιστορία:
«Αλλά (το πλήθος) είχε διαφθαρεί, με δωροδοκίες, εναντίον του κι έτσι είχε στερηθεί την ελευθερία της έκφρασης της γνώμης του εναντίον του κακού».
Τι έχει ανάγκη η χώρα, τι έχουν ανάγκη οι Έλληνες στον νέο κύκλο. Την ανάκτηση της έννοιας, της λέξης ΠΑΡΡΗΣΙΑ. Αυτή απουσίασε και απουσιάζει. Είναι όμως μεγάλη η φόρτιση, η προωθητική της δύναμη για ένα αναγεννητικό μέλλον.
*Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ιστορική, Εκδόσεις Κάκτος - Αθήνα
**Από την ομιλία του στην Νάουσα.
Η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ – ΝΕΝΕΚΟΙ
Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΙΜΩΡΟΥΝ
Οι πολίτες με την ψήφο τους οφείλουν να απαντήσουν στους κλέφτες, στα πρόσωπα κλέφτες. Όμως η έννοια του πολίτη είναι συνώνυμη μιας ολοκληρωμένης δομικής πολιτικής δημοκρατικής παιδείας. Επομένως πρέπει να απαντήσουν στα κόμματα κλέφτες, στις δομές που αναπαράγουν τις παθολογίες. Δεν αρκεί ένα κομμένο κεφάλι στην πλατεία, προσφορά στο πλήθος για να εξυγιανθεί η δημόσια ζωή. Αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό των Δημοκρατιών αλλά των Ολιγαρχιών. Όλοι γνωρίζουν από τη παιδική ηλικία τους τον μύθο με την Λερναία Ύδρα.
Οι πολίτες οφείλουν κυρίως να απαντήσουν σε μια χειρότερη κατηγορία, προσωπική και δομική. Την αφετηριακή, γενεσιουργό αιτία της αρνητικής για την χώρα εξέλιξης. Οφείλουν να τιμωρήσουν τους Κλέφτες – Νενέκους. Τους σύγχρονους Κλέφτες – Νενέκους. Κλοπή - Αργύρια και συνεργασία με τους ξένους για την υπονόμευση της χώρας συμβάδιζαν πάντοτε. Αυτοί είναι χειρότεροι. Είναι η αρχή της διαφθοράς και της πολιτικής παρακμής.
Η ιστορία λέει πως αντιμετώπισε το όργανο των Οθωμανών και του Ιμπραήμ τον Νενέκο και τους οπαδούς του ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.
Την περίοδο που διανύσαμε και διανύουμε δεν κρίνονται μόνο οι Κλέφτες – Νενέκοι, κρίνονται και αυτοί που τους στηρίζουν. Είχαμε υψηλά επίπεδα χειραγώγησης του λαού. Υψηλότερα από άλλες εμπειρίες ολοκληρωτισμών και ξένης εξάρτησης, αλλά αυτό δεν αποτελεί άλλοθι.
Ένα πεδίο, ένα μέτωπο ηθικής και πολιτικής κάθαρσης της δημόσιας ζωής, ανάκτησης της εξυγιαντικής απελευθερωτικής έννοιας της τιμωρίας και ενταφιασμού της παρακμιακής υπανάπτυκτης έννοιας της ατιμωρησίας, είναι οι Εκλογές.
Οι Δημοκρατίες και οι Δημοκράτες τιμωρούν.
Polis-agora.blogspot.com Ιστολόγιο Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΖΕΙΣ… ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ”
Δημοσίευση σχολίου