Ελεύθερος Κήρυκας

Η οικογένεια Σαμπάντσι έχει καταφέρει να δημιουργήσει στην Τουρκία έναν πραγματικά οικονομικό κολοσσό! Μόλις πέρυσι είχε τζίρο 13 δισ. δολλάρια με καθαρό κέρδος 3 δισ. δολλάρια! Η Sabanci Group είναι η µητρική εταιρεία που έχει υπό τη σκέπη της δεκάδες άλλες θυγατρικές. «Δουλεύει» στον τραπεζικό τομέα (Akbank), στον τομέα Ενέργειας (Enerjisa GenCo, Enerjisa TradeCo, Enerjisa DisCo), στον τομέα κατασκευών (Αkcansa, Cimsa), στον τομέα λιανικού εμπορίου (Carreloursa, Diasa,Teknosa), στον τομέα ασφαλίσεων (Aksigorta, AvivaSA), στον τομέα βιομηχανίας (Κordsa Global, Brisa, Temsa, Yunsa, Olmuksa, Donkasan), στον τομέα καπνοβιομηχανίας (Philsa & Philip Morrissa), όπως επίσης και στον τομέα τουριστικών και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων (Tursa/AEO). Συνεργάζεται, επιπλέον, με άλλες εταιρείες-κολοσσούς, όπως η Mitsubishi, η Αviva, οι όµιλοι σούπερ µάρκετ Carrefour και Dia, η Citigroup, η Philip Morris, ο ξενοδοχειακός οργανισµός Hilton International, η παγκοσµίου βεληνεκούς τσιµεντοβιοµηχανία Heidelberg Cement, η εταιρεία ελαστικών Bridgestone κ.λπ.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Η εταιρεία διαθέτει µέχρι και δικό της πανεπιστήµιο! Το Sabanci University, το οποίο θεωρείται ένα από τα κορυφαία όχι µόνο στην Τουρκία, αλλά και διεθνώς.

Η Sabanci δραστηριοποιείται ήδη στην Ελλάδα µέσω της Carrefour και της Citibank, στις μητρικές εταιρίες των οποίων έχει σημαντικά πακέτα μετοχών, συµµετέχει σε πολλές κοινοπραξίες, κάποιες εκ των οποίων αφορούν φραντσάιζ κορυφαίων φιρµών του εξωτερικού, ενώ έχει απλώσει τα πλοκάµια της σε 18 χώρες.

Η οικογένεια Σαµπάντσι

Όπως σας τονίσαμε και χθες κύριος µέτοχος της εταιρείας είναι η οικογένεια Sabanci, από την οποία έχει πάρει το όνοµά της, η οποία έχει στην κατοχή της περίπου το 61% του συνόλου των µετοχών. Οι Σαµπάντσι ίδρυσαν την εταιρεία το 1967 και περίπου επτά χρόνια αργότερα αποφάσισαν να µεταφέρουν την έδρα της στην Κωνσταντινούπολη.

Η Γκιουλέρ Σαμπάντσι είναι που είναι σήμερα το νούμερο 1 της εταιρίας φοίτησε στο πανεπιστήµιο Μπογκατζίσι της Κωνσταντινούπολης και σε ηλικία µόλις 23 ετών ξεκίνησε να εργάζεται στην εταιρεία Kocaeli Province, η οποία ανήκει στον όµιλο της οικογένειας της οποία τα ινία παρέλαβε το 2004.

Η άνοδός της ήταν κατακόρυφη και το 2004 η εφηµερίδα «The Wall Street Journal» τη συµπεριέλαβε στη λίστα των 30 πιο ισχυρών γυναικών στην Ευρώπη. Το 2007 στην ίδια λίστα τη συµπεριέλαβε και το «Forbes», ενώ το 2009 ήταν στην 5η θέση των 50 κορυφαίων γυναικών του κόσµου στους «Financial Times».

Στην επαγγελµατική της πορεία έχει βραβευτεί πάµπολλες φορές για την επιτυχηµένη επιχειρηµατικότητά της, ενώ συχνά η εικόνα της φιγουράρει στις σελίδες περιοδικών και εφηµερίδων και εξαιτίας της φιλίας που διατηρεί µε τη Χίλαρι Κλίντον.

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και σημαντικά στοιχεία για την ισχυρή κυρία της Sabanci Holding περιέχει το δημοσίευμα της εφημερίδας ΒΗΜΑ (17-01-2010) που αναδημοσιεύουμε και έχει τίτλο "ΓΚΙΟΥΛΕΡ ΣΑΜΠΑΝΤΣΙ Η βασίλισσα της τουρκικής οικονομίας. Διαβάστε το:

ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, υπάρχουν δύο Τουρκίες: η Τουρκία της μαντίλας και της οπισθοδρόμησης και η Τουρκία που πιστεύει ότι ο εκσυγχρονισμός και η έλλειψη φανατισμού αποτελούν βασικά συστατικά για την ευημερία της χώρας. Στη δεύτερη Τουρκία ανήκει σαφώς η ισχυρότερη γυναίκα της χώρας, η Γκιουλέρ Σαμπάντσι, επικεφαλής του ομώνυμου επιχειρηματικού ομίλου, που ίδρυσε ο παππούς της τον περασμένο αιώνα και που ελέγχει σήμερα ένα σημαντικό τμήμα της τουρκικής οικονομίας. Οσο και αν ακούγεται παράξενο, σε μια χώρα σαν την Τουρκία, στην οποία οι πρώτες κυρίες (Γκιουλ και Ερντογάν) 
κυκλοφορούν δημοσίως με την παραδοσιακή μαντίλα, η γυναίκα με τη μεγαλύτερη επιρροή στις οικονομικές εξελίξεις απέχει κατά πολύ από το πρότυπο που θέλουν να επιβάλουν οι μετριοπαθείς ισλαμιστές που την κυβερνούν. Η Γκιουλέρ Σαμπάντσι προτιμά, όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, να φωτογραφίζεται με ένα δυτικότροπο καπελάκι τύπου τζόκερ και να ζει τη ζωή που θα έκανε οποιαδήποτε (προνομιούχος) συνάδελφός της στη Δύση. Επικεφαλής ενός ομίλου που απασχολεί50.000 εργαζομένους, η κυρία Σαμπάντσι δεν ασχολείται μόνο με τις πολυσχιδείς δραστηριότητες του ομίλου Sabanci, αλλά και με το πανεπιστήμιο και με το μουσείο της Κωνσταντινούπολης, που φέρουν το όνομα της οικογενείας της. 

Το 2004, όταν πέθανε ο Σακίπ Σαμπάντσι, θείος της σημερινής πρωταγωνίστριας αυτής εδώ της σελίδας, το ερώτημα που έπρεπε να απαντηθεί ήταν ποιος θα αναλάμβανε τα ηνία του ομίλου Sabanci, δηλαδή της χόλντινγκ με το ίδιο όνομα που ελέγχει δεκάδες εταιρείες στην Τουρκία (13 εκατ. των οποίων είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Κωνσταντινούπολης) και σε άλλες χώρες και έχει κύκλο εργασιών της τάξεως των 10 δισ. ευρώ. Η οικογένεια είναι μεγάλη και οι απόγονοι πολλοί, αλλά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μπορούσαν να τον διαδεχθούν. Ο ίδιος επέλεξε την κόρη του αδελφού του γιατί έκρινε ότι ήταν κατάλληλη για να τα βγάλει πέρα, αν και είναι γυναίκα και προέρχεται από μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. 

Ετσι λοιπόν λίγο προτού κλείσει τα 50 (είναι γεννημένη το 1955), η Γκιουλέρ Σαμπάντσι βρέθηκε επικεφαλής του οικογενειακού ομίλου, που ελέγχει τη μεγαλύτερη τράπεζα της Τουρκίας, την Αkbank, και δεκάδες εταιρείες που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων: από τα τσιμέντα και τις τηλεπικοινωνίες ως την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και την υφαντουργία- κλάδο από τον οποίο ξεκίνησαν οι Σαμπάντσι στα Αδανα, τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα. Το κέντρο των επιχειρήσεων μεταφέρθηκε μεταπολεμικά στην Κωνσταντινούπολη και σήμερα η έδρα του ομίλου βρίσκεται σε έναν δίδυμο πύργο στο Λέβεντ, τη συνοικία όπου βρίσκονται οι περισσότερες τράπεζες και επιχειρήσεις. 

Η Γκιουλέρ Σαμπάντσι γεννήθηκε στην Πόλη και σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο Μπογκάζιτσι της Κωνσταντινούπολης. Αρχισε να εργάζεται στον κλάδο ελαστικών του ομίλου και παράλληλα ασχολήθηκε με το Πανεπιστήμιο Σαμπάντσι, που ίδρυσε η οικογένειά της το 1996 και είναι σήμερα το σημαντικότερο ιδιωτικό πανεπιστήμιο της χώρας (στην Τουρκία επιτρέπουν στους ιδιώτες να ασχολούνται με την ανώτατη εκπαίδευση...). Η οικογένεια έχει επίσης δημιουργήσει ένα μουσείο στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2002 στο κτίριο που στέγαζε την κατοικία του Σακίπ Σαμπάντσι στο Εμιργκάν, για να φιλοξενήσει τη συλλογή καλλιγραφικών χειρογράφων του. Στη συνέχεια το μουσείο απέκτησε νέα προσθήκη με αρχαιότητες, έργα ζωγραφικής και έπιπλα και είναι σήμερα ένα από τα πιο δραστήρια πνευματικά ιδρύματα της τουρκικής μεγαλούπολης. 

Το μέγεθος του ομίλου και η εξέχουσα θέση της οικογένειας Σαμπάντσι δίνουν φυσικά δύναμη στην Γκιουλέρ, η οποία είναι η μοναδική Τουρκάλα που φιγουράρει στην τελευταία λίστα του αμερικανικού περιοδικού «Forbes» με τις ισχυρότερες γυναίκες του κόσμου- και μάλιστα σε υψηλή θέση (27η). Οι «Financial Τimes» συμφωνούν σε αυτό και της δίνουν την πέμπτη θέση στον τελευταίο τους κατάλογο με τις 50 ισχυρότερες γυναίκες από τον κόσμο των επιχειρήσεων. Την αποκαλούν μάλιστα «βασίλισσα της τουρκικής οικονομίας» και επισημαίνουν την αγάπη της στη συλλογική δουλειά, που αποτελεί την κινητήριο δύναμή της. 

Σε πρόσφατη συνέντευξή της στην ίδια εφημερίδα, η Γκιουλέρ Σαμπάντσι ανακοινώνει τη μεγάλη αλλαγή στον προσανατολισμό του ομίλου της που θέλει να την ολοκληρώσει ως το 2015. Αν και ο τραπεζικός και ο χρηματοοικονομικός κλάδος του ομίλου εξακολουθούν να αποτελούν σήμερα την κύρια πηγή εσόδων- παρά την πρόσφατη ύφεση- η Γκιουλέρ Σαμπάντσι πιστεύει ότι δεν υπάρχουν εκεί περαιτέρω δυνατότητες ανάπτυξης και γι΄ αυτό τον λόγο θέλει να δώσει έμφαση στις βιομηχανικές και εμπορικές δραστηριότητες, με στόχο να αποδίδουν σχεδόν το 50% των κερδών του ομίλου, ενώ τώρα αποδίδουν το 20%. Πεποίθησή της είναι ότι μετά την ύφεση- που όπου να ΄ναι θα περάσει- η κατανάλωση θα αυξηθεί και επομένως η ζήτηση για καταναλωτικά και βιομηχανικά προϊόντα θα είναι μεγαλύτερη. Αν μάλιστα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις που κάνουν λόγο για άνοδο του τουρκικού ΑΕΠ κατά 3% μέσα στο 2010, τότε υπάρχει ένας ακόμη λόγος που να δικαιολογεί την απόφασή της. Για αυτό τον λόγο θέλει από τώρα να είναι έτοιμη. 

Η ίδια είναι αισιόδοξη για την πορεία της τουρκικής οικονομίας και πιστεύει ότι η σχετικά καλή κατάσταση των τουρκικών τραπεζών- καθώς, όπως επισημαίνει, δεν ήταν εκτεθειμένες σε τοξικά ομόλογα- θα συμβάλει πολύ στη βελτίωση του κλίματος. Οσον αφορά την αντίληψη ότι η Τουρκία είναι μια χώρα που θέλει τις γυναίκες κλεισμένες στο σπίτι, δηλώνει ότι το πρόβλημα του φύλου δεν υπάρχει μόνο στην Τουρκία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο: «Αν δεν εστιάσουμε σε αυτό, αλλά στα αποτελέσματα, στους στόχους,στα σχέδια και στα επιτεύγματα, θα δούμε ότι δεν είναι καν θέμα» υποστηρίζει. «Ο τελευταίος χρόνος ήταν δύσκολος και ο καινούργιος δεν θα είναι εύκολος» προσθέτει. «Θα υπάρξουν όμως ευκαιρίες στην Τουρκία και ελπίζω ότι θα μπορέσουμε να τις εκμεταλλευτούμε» καταλήγει.

πηγη: ΑΕΚ365