Σάββατο 30 Μαρτίου 2013
Απουσία της πολιτικής από το Πανεπιστήμιο
Σάββατο 30 Μαρτίου 2013 by Unknown
Με αφορμή τις επερχόμενες φοιτητικές εκλογές θα ήθελα να κάνω μια επισκόπηση των ‘’συνδικαλιστικών’’ πεπραγμένων των φοιτητών. Καθημερινά, ο καθένας από εμάς διαπιστώνει πως το πανεπιστήμιο είναι μια ‘’άδεια φωλιά’’ με περιορισμένη δραστηριότητα από την πλευρά των φοιτητών, είτε επιστημονική είτε πολιτική. Ερχόμενοι στο πανεπιστήμιο όλοι οι φοιτητές έχουν ένα και μόνο όνειρο, να ζήσουν την ζωή που τους στέρησε η μαθητική τους σταδιοδρομία. Μήπως όμως οι σπουδαστές θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως ο λόγος για τον οποίο βρίσκονται, ή θα ‘πρεπε να βρίσκονται, είναι για να αποκτήσουν τα εχέγγυα που απαιτούνται για να προσφέρουν στην κοινωνία. Ωστόσο, πέρα από τα βιβλία και τις
επιστημονικές γνώσεις θα πρέπει να αναπτύξουν και πολιτική συνείδηση και αυτό λόγω της διττής τους ιδιότητας, του σπουδαστή και του Πολίτη. Πολλοί όμως στο άκουσμα και μόνο της πολιτικής αντιδρούν ή διαφεύγουν. Κι εδώ ανακύπτει το μεγάλο ερώτημα: «Παράγεται πολιτική στο Πανεπιστήμιο, κι αν ναι, από ποιους;». Ο όρος πολιτική στο πανεπιστήμιο έχει λανθασμένα συνυφανθεί με τις φοιτητικές παρατάξεις. Οι φοιτητικές παρατάξεις αποτελούν το 50% ή και λιγότερο του συνόλου των φοιτητών. Το υπόλοιπο μισό που ‘’κρύβεται’’ και πως δραστηριοποιείται; Είναι αλήθεια πως οι παρατάξεις έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση των φοιτητικών συλλόγων. Μπορούμε, ωστόσο, να ρίξουμε όλο το βάρος της ευθύνης στις παρατάξεις και μόνο; Αποτελεί κοινό μυστικό πως οι περισσότερες φοιτητικές παρατάξεις δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο παρά κομματικοί στρατοί, κομματικά εξαπτέρυγα. Στο ερώτημα αν υπάρχουν και ανεξάρτητες κομματικά παρατάξεις θα απαντήσω πως ναι υπάρχουν, αλλά είναι αμφίβολο το πώς θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν την στιγμή που υπάρχουν αυτοί οι ‘’στρατοί’’ μέσα στον ακαδημαϊκό χώρο. Απέναντι σε όλα αυτά, οι φοιτητές απαντούν με τις απολιτίκ συνειδήσεις, με την απαξίωση και ως επί το πλείστον αποδυνάμωση των φοιτητικών συλλόγων. Πως άραγε μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο μια χώρα, που ελέγχεται από ξένους παράγοντες, την στιγμή που δεν έχει ένα ισχυρό και καλά οργανωμένο κίνημα; Απ-εξαρτημένο από κομματικά συμφέροντα και πολιτικά παιχνίδια σκοπιμότητας, που διχάζουν και δεν ενώνουν. Δηλώνω ευθέως πως είμαι υπέρ των φοιτητικών πρωτοβουλιών, των φοιτητικών παρατάξεων, που κάποια στιγμή θα πρέπει να εξελιχθούν σε αυτόνομα πανεπιστημιακά κόμματα που θα δρουν ανεξάρτητα από εξω-πανεπιστημιακούς φορείς και θα μάχονται για το κοινό συμφέρον, ωστόσο τάσσομαι κατά της όποιας κομματικοποίησης των φοιτητών, εξελισσόμενοι στα λεγόμενα ‘’κομματόσκυλα’’ που, εκμεταλλευόμενοι την φοιτητική τους ιδιότητα, εισάγουν τις πολιτικές του κόμματος τους στο χώρο του πανεπιστημίου. Αν οι σπουδαστές ενδιαφέρονται πραγματικά για το πανεπιστήμιο και την κοινωνία, τότε ας το αποδείξουν εξοβελίζοντας τα κακώς κείμενα του φοιτητικού συνδικαλισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται, έτσι ώστε να δώσουμε ξανά ζωή σε ένα κατακερματισμένο Φοιτητικό Κίνημα. Είναι στο χέρι των φοιτητών να διώξουν από τον ακαδημαϊκό χώρο τους κομματικούς στρατούς που βρίσκονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κομματαρχών και των φοιτητοπατέρων τους. Παρατάξεις οι οποίες βρίσκονται στο πανεπιστήμιο μόνο για να δίνουν σημειώσεις και να διοργανώνουν πάρτυ, διασκεδάζοντας τους φοιτητές δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά και ως επιστήμονες, αλλά και ως πολίτες, θα πρέπει να φέρουμε την κάθαρση μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, αρχής γενομένης από εμάς τους ίδιους. Αν δεν είμαστε οι ίδιοι καθαροί, τίμιοι και πάνω από όλα υπερασπιστές της Δημοκρατίας μας που επλήγη, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατηγορήσουμε για προδοσία αυτούς που μας διέλυσαν, αυτούς που μας οδηγούν μέρα με τη μέρα στην εξαθλίωση και στη μιζέρια. Σκεφτείτε το πάρα πολύ καλά αυτό και ετοιμαστείτε για συσπείρωση, έτσι ώστε να δείξουμε σε όλους ότι εμείς οι Νέοι μπορούμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να οικοδομήσουμε από την αρχή ένα νέο κράτος.
Παππάς Τάσος,
Φοιτητής Αρχαιολογίας Π.Θ.
Tags:
'Αρθρα ,
Απόψεις ,
Ελλάδα
επιστημονικές γνώσεις θα πρέπει να αναπτύξουν και πολιτική συνείδηση και αυτό λόγω της διττής τους ιδιότητας, του σπουδαστή και του Πολίτη. Πολλοί όμως στο άκουσμα και μόνο της πολιτικής αντιδρούν ή διαφεύγουν. Κι εδώ ανακύπτει το μεγάλο ερώτημα: «Παράγεται πολιτική στο Πανεπιστήμιο, κι αν ναι, από ποιους;». Ο όρος πολιτική στο πανεπιστήμιο έχει λανθασμένα συνυφανθεί με τις φοιτητικές παρατάξεις. Οι φοιτητικές παρατάξεις αποτελούν το 50% ή και λιγότερο του συνόλου των φοιτητών. Το υπόλοιπο μισό που ‘’κρύβεται’’ και πως δραστηριοποιείται; Είναι αλήθεια πως οι παρατάξεις έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάσταση των φοιτητικών συλλόγων. Μπορούμε, ωστόσο, να ρίξουμε όλο το βάρος της ευθύνης στις παρατάξεις και μόνο; Αποτελεί κοινό μυστικό πως οι περισσότερες φοιτητικές παρατάξεις δεν είναι τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο παρά κομματικοί στρατοί, κομματικά εξαπτέρυγα. Στο ερώτημα αν υπάρχουν και ανεξάρτητες κομματικά παρατάξεις θα απαντήσω πως ναι υπάρχουν, αλλά είναι αμφίβολο το πώς θα μπορέσουν να ανταπεξέλθουν την στιγμή που υπάρχουν αυτοί οι ‘’στρατοί’’ μέσα στον ακαδημαϊκό χώρο. Απέναντι σε όλα αυτά, οι φοιτητές απαντούν με τις απολιτίκ συνειδήσεις, με την απαξίωση και ως επί το πλείστον αποδυνάμωση των φοιτητικών συλλόγων. Πως άραγε μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο μια χώρα, που ελέγχεται από ξένους παράγοντες, την στιγμή που δεν έχει ένα ισχυρό και καλά οργανωμένο κίνημα; Απ-εξαρτημένο από κομματικά συμφέροντα και πολιτικά παιχνίδια σκοπιμότητας, που διχάζουν και δεν ενώνουν. Δηλώνω ευθέως πως είμαι υπέρ των φοιτητικών πρωτοβουλιών, των φοιτητικών παρατάξεων, που κάποια στιγμή θα πρέπει να εξελιχθούν σε αυτόνομα πανεπιστημιακά κόμματα που θα δρουν ανεξάρτητα από εξω-πανεπιστημιακούς φορείς και θα μάχονται για το κοινό συμφέρον, ωστόσο τάσσομαι κατά της όποιας κομματικοποίησης των φοιτητών, εξελισσόμενοι στα λεγόμενα ‘’κομματόσκυλα’’ που, εκμεταλλευόμενοι την φοιτητική τους ιδιότητα, εισάγουν τις πολιτικές του κόμματος τους στο χώρο του πανεπιστημίου. Αν οι σπουδαστές ενδιαφέρονται πραγματικά για το πανεπιστήμιο και την κοινωνία, τότε ας το αποδείξουν εξοβελίζοντας τα κακώς κείμενα του φοιτητικού συνδικαλισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται, έτσι ώστε να δώσουμε ξανά ζωή σε ένα κατακερματισμένο Φοιτητικό Κίνημα. Είναι στο χέρι των φοιτητών να διώξουν από τον ακαδημαϊκό χώρο τους κομματικούς στρατούς που βρίσκονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των κομματαρχών και των φοιτητοπατέρων τους. Παρατάξεις οι οποίες βρίσκονται στο πανεπιστήμιο μόνο για να δίνουν σημειώσεις και να διοργανώνουν πάρτυ, διασκεδάζοντας τους φοιτητές δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Για να μπορέσουμε να πάμε μπροστά και ως επιστήμονες, αλλά και ως πολίτες, θα πρέπει να φέρουμε την κάθαρση μέσα στην ακαδημαϊκή κοινότητα, αρχής γενομένης από εμάς τους ίδιους. Αν δεν είμαστε οι ίδιοι καθαροί, τίμιοι και πάνω από όλα υπερασπιστές της Δημοκρατίας μας που επλήγη, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να κατηγορήσουμε για προδοσία αυτούς που μας διέλυσαν, αυτούς που μας οδηγούν μέρα με τη μέρα στην εξαθλίωση και στη μιζέρια. Σκεφτείτε το πάρα πολύ καλά αυτό και ετοιμαστείτε για συσπείρωση, έτσι ώστε να δείξουμε σε όλους ότι εμείς οι Νέοι μπορούμε να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να οικοδομήσουμε από την αρχή ένα νέο κράτος.
Παππάς Τάσος,
Φοιτητής Αρχαιολογίας Π.Θ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Απουσία της πολιτικής από το Πανεπιστήμιο”
Δημοσίευση σχολίου