Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012
Προς εξαφάνιση του ισραηλινού κράτους; (1)
Robert Bibeau (Κεμπέκ).
Το κράτος παρίας του Ισραήλ είναι μια στρατιωτική αποικία μέσω αποικισμών, ένα είδος ένοπλου στρατοπέδου-θύλακα -ένα σύγχρονο Ντιεν Μπιεν Φου (Dien Bien Phu) απομονωμένο στη Μέση Ανατολή- όπου ο κάθε πολίτης έχει δεόντως αναγνωριστεί ως Άραβας η ως «εβραίος» -η ισραηλινή υπηκοότητα δεν αναγνωρίζεται στα ισραηλινά διαβατήρια (!).
Είτε πρόκειται για ένα φανατικό θρήσκο που
ζει στο τροχόσπιτο του σε ένα «παράνομο» χωριουδάκι ή για έναν φονταμενταλιστή που ζει σε ένα χωριό που εγκαταστάθηκε σε λόφο επάνω από παλαιστινιακή πόλη με τη συναίνεση της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για υστερικό άποικο έμπορο που έδιωξε έναν έμπορο η φυλάκισε 100.000 Παλαιστινίους κατοίκους παγιδευμένους στα σπίτια-φυλακές τους στη Χεβρώνα ή, απλά για τυχαίο άθεο δημόσιο υπάλληλο που περπατά σε δρόμο του Τελ Αβίβ -σίγουρο για την αλήθεια Του- αφού ο πατέρας του που μετανάστευσε από την Ευρώπη πριν από πολλά χρόνια, είχε εγκατασταθεί σε ένα κιμπούτς, σε ένα κομμάτι γη που απαλλοτριώθηκε από έναν φυλακισμένο αγρότη- ο κάθε «εβραίςο» πολίτης, λέω, είναι άποικος που σφετερίζεται τη γη των Αράβων που κατέφυγαν στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη, στη Ιερουσαλήμ ή σε γειτονική χώρα, ή ακόμη μετανάστευσαν παρά τη θέλησή τους σε μια απομακρυσμένη περιοχή (1).
ζει στο τροχόσπιτο του σε ένα «παράνομο» χωριουδάκι ή για έναν φονταμενταλιστή που ζει σε ένα χωριό που εγκαταστάθηκε σε λόφο επάνω από παλαιστινιακή πόλη με τη συναίνεση της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για υστερικό άποικο έμπορο που έδιωξε έναν έμπορο η φυλάκισε 100.000 Παλαιστινίους κατοίκους παγιδευμένους στα σπίτια-φυλακές τους στη Χεβρώνα ή, απλά για τυχαίο άθεο δημόσιο υπάλληλο που περπατά σε δρόμο του Τελ Αβίβ -σίγουρο για την αλήθεια Του- αφού ο πατέρας του που μετανάστευσε από την Ευρώπη πριν από πολλά χρόνια, είχε εγκατασταθεί σε ένα κιμπούτς, σε ένα κομμάτι γη που απαλλοτριώθηκε από έναν φυλακισμένο αγρότη- ο κάθε «εβραίςο» πολίτης, λέω, είναι άποικος που σφετερίζεται τη γη των Αράβων που κατέφυγαν στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη, στη Ιερουσαλήμ ή σε γειτονική χώρα, ή ακόμη μετανάστευσαν παρά τη θέλησή τους σε μια απομακρυσμένη περιοχή (1).
Να μη υποστηρίξει κανείς ότι μια κλεμμένη γη για πάνω από 60 χρόνια γίνεται de facto ιδιοκτησία του σφετεριστή.
Στο διεθνές δίκαιο δεν υπάρχει καταληκτική ημερομηνία. Όσο ο παλαιστινιακός λαός δεν θα εγκαταλείψει το πατρογονικό δικαίωμά του στα αγαθά και στις ιδιοκτησίες του, θα υπερισχύσει το διεθνές δίκαιο.
Μόνο ο παλαιστινιακός λαός έχει τη δύναμη να εγκαταλείψει τα νόμιμα δικαιώματά του και να τα εγκαταλείψει υπέρ του ληστή.
Για αυτό το λόγο, οι ληστές της ΟΑΠ, αυτή η κλίκα της Παλαιστινιακής Αρχής που επιβλήθηκε από τις Συμφωνίες του Όσλο και η φατρία του Μαχμούντ Αμπάς, εργάζονται τόσο σκληρά για να φέρουν τον παλαιστινιακό λαό στην αγχόνη: για την αναγνώριση ενός ψεύτικου παλαιστινιακού κράτους, περικλυσμένου στα «σύνορα» του 1967, παραιτώντας από όλα τα εδάφη πέρα από τα «όρια» της κατάπαυσης του πυρός.
Όσο ο παλαιστινιακός λαός δεν θα επικυρώσει αυτή την απάτη, τίποτα δεν θα τελειώσει.
Το Πολιτικό Γραφείο της Χαμάς -χθες εξόριστο στη Δαμασκό, σήμερα κλεισμένο στο Κατάρ- ήδη ανέφερε ότι τα «σύνορα» του 1967 του φαινόταν αποδεκτά.
Ούτε αυτοί, ούτε οι άλλοι δεν συμβουλεύτηκαν τον παλαιστινιακό λαό για το σκοπό αυτό (2).
Όσο ο παλαιστινιακός λαός δεν θα επικυρώσει αυτή την απάτη, τίποτα δεν θα τελειώσει.
Το Πολιτικό Γραφείο της Χαμάς -χθες εξόριστο στη Δαμασκό, σήμερα κλεισμένο στο Κατάρ- ήδη ανέφερε ότι τα «σύνορα» του 1967 του φαινόταν αποδεκτά.
Ούτε αυτοί, ούτε οι άλλοι δεν συμβουλεύτηκαν τον παλαιστινιακό λαό για το σκοπό αυτό (2).
Η πρώτη χαμένη ευκαιρία - η Νάκμπα 1948
Στις 29 Νοεμβρίου 1947 η Γενική Συνέλευση του ανερχόμενου ΟΗΕ που μέτραγε τότε 56 κράτη μέλη υιοθέτησε το ψήφισμα 181 (με 33 υπέρ, 13 ψήφους κατά και 10 αποχές), που μοίρασε παράνομα τμήμα του εδάφους της υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνης με εθνικό-θρησκευτικό κριτήριο: ένα μέρος αποδόθηκε στην ιουδαϊκή θρησκευτική κοινότητα με την επωνυμία «εβραϊκό κράτος», ένα μέρος διατέθηκε στους αυτόχθονες αραβικούς λαούς με το όνομα «αραβικό κράτος», η πόλη της Ιερουσαλήμ ανακηρύχθηκε ανοιχτή πόλη πολυθρησκευτική υπό την άμεση διοίκηση του ΟΗΕ (3).
Αυτό το μη-νομιμοποιημένο ψήφισμα, αντίθετο με το πνεύμα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, εγγυούταν τη βιωσιμότητα του αραβο-ισραηλινού πολέμου, του οποίου μια από τις συγκρούσεις ξεκίνησε στις 30 Νοέμβρη 1947 για να απαλύνει προσωρινά με μια διακοπή και τη συμφωνία της Ανακωχής του 1949 (4).
Αυτό το μη-νομιμοποιημένο ψήφισμα, αντίθετο με το πνεύμα του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, εγγυούταν τη βιωσιμότητα του αραβο-ισραηλινού πολέμου, του οποίου μια από τις συγκρούσεις ξεκίνησε στις 30 Νοέμβρη 1947 για να απαλύνει προσωρινά με μια διακοπή και τη συμφωνία της Ανακωχής του 1949 (4).
Από τη προώθηση του αποικιακού-θεοκρατικού «εβραϊκού» κράτους (14 Μαΐου 1948) σε εδάφη που κατακτήθηκαν από τον αραβικό παλαιστινιακό λαό, μπορούμε να παρατηρήσουμε δύο χαμένες ευκαιρίες από τους Σιωνιστές για να διασφαλίσουν την υπεροχή τους και για τη βιωσιμότητα του δυτικού αποικιακού σχεδίου στη Μέση Ανατολή.
Μία πρώτη ευκαιρία παρουσιάστηκε με το «πόλεμο της ανεξαρτησίας».
Στις αρχές του 1948, σχεδόν 100.000 σιωνιστές στρατιώτες, βαριά οπλισμένοι, επιτέθηκαν στα παλαιστινιακά χωριά και προέβησαν σε εθνοκάθαρση σε ορισμένες περιοχές.
Σχεδόν 750.000 Παλαιστίνιοι θα γνωρίσουν τη Νάκμπα, μια πρώτη εξορία προσφύγων που θα υπόκεινται σε άδικους πόνους (5).
Στις αρχές του 1948, σχεδόν 100.000 σιωνιστές στρατιώτες, βαριά οπλισμένοι, επιτέθηκαν στα παλαιστινιακά χωριά και προέβησαν σε εθνοκάθαρση σε ορισμένες περιοχές.
Σχεδόν 750.000 Παλαιστίνιοι θα γνωρίσουν τη Νάκμπα, μια πρώτη εξορία προσφύγων που θα υπόκεινται σε άδικους πόνους (5).
Ακόμα και ο Μπένι Μόρις, ο πρώτος Σιωνιστής ιστορικός που αναφέρει το Σχέδιο Νταλέθ, αναγνώρισε ότι υπήρξε «εθνοκάθαρση», ενώ μειώνει τη σημασία της και τη δικαιολογεί ως εξής: «Υπάρχουν περιπτώσεις στην ιστορία που δικαιολογούν την εθνοκάθαρση. Γνωρίζω ότι ο όρος αυτός είναι τελείως αρνητικός στο λόγο του 21ου αιώνα, αλλά όταν η επιλογή είναι μεταξύ της εθνοκάθαρσης και της γενοκτονίας, προτιμώ την εθνοκάθαρση (...) Ένα εβραϊκό κράτος δεν θα μπορούσε να ιδρυθεί χωρίς ξερίζωμα 700.000 Παλαιστίνιων. Συνεπώς, ήταν αναγκαίο να ξεριζωθούν. Δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το να εκδιώξουμε αυτόν τον πληθυσμό». (6)
Ωστόσο, η σιωνιστική στρατιωτική επιτυχία του 1948 ήταν μια στρατηγική αποτυχία, όπως το παραδέχθηκε η Γκόλντα Μέιρ χρόνια αργότερα.
Πράγματι, χιλιάδες Παλαιστίνιοι δεν εγκατέλειψαν ποτέ την εστία τους και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι κατέφυγαν σε εγγύς περιοχές, σε κοντινές πόλεις κάτω από τα πυρά των σιωνιστικών ορδών.
Μόλις είχε γεννηθεί ένας λαός αντιστασιακών στη μέση των πιο άθλιων βασάνων.
Πράγματι, χιλιάδες Παλαιστίνιοι δεν εγκατέλειψαν ποτέ την εστία τους και εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπισμένοι κατέφυγαν σε εγγύς περιοχές, σε κοντινές πόλεις κάτω από τα πυρά των σιωνιστικών ορδών.
Μόλις είχε γεννηθεί ένας λαός αντιστασιακών στη μέση των πιο άθλιων βασάνων.
Οι εγκληματίες πολέμου Ασκενάζι, διείσδυση βοράς των κανονιών της Ευρώπης κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αποτύχει να εκδιώξουν όλους τους ιθαγενείς αυτού του στρατιωτικά συλημένου εδάφους, έτσι ώστε σήμερα το 10% του πληθυσμού στο τότε έδαφος υπό κατοχή υπερβαίνει σήμερα το 20%, και αύριο θα είναι ακόμη περισσότεροι.
Πώς να δημιουργήσεις μια ασφαλή στρατιωτική βάση σε αυτό το κομμάτι ηπείρου, όταν ο δυνητικός εχθρός σου είναι μέσα στη Κάσμπα (7);
Πώς να δημιουργήσεις μια ασφαλή στρατιωτική βάση σε αυτό το κομμάτι ηπείρου, όταν ο δυνητικός εχθρός σου είναι μέσα στη Κάσμπα (7);
Έτσι παρουσιάζεται το κυνικό σχέδιο των ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων (Βρετανία και Γαλλία) να χρησιμοποιούν τις ιδιοτροπίες μιας μικρής σιωνιστικής-φασιστικής ομάδας (Herzl) για να δικαιολογήσουν και να οργανώσουν την έκδοση των μελών μιας θρησκευτικής αίρεσης εξοστρακισμένης σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ρωσία, Πολωνία, Ουγγαρία, Βουλγαρία και Ρουμανία).
Αυτή η αίρεση είχε αναπαραχθεί σε αυτάρκεια συνέπειας των αλλαξοπιστιών και μικτών γάμων, όλα αυτά, προκειμένου να οικοδομηθεί στη Μέση Ανατολή ένα κράτος-στρατιώτης-είλωτας που ονομάστηκε Ισραήλ, όνομα βγαλμένο από ένα ιερό βιβλίο που μεταδόθηκε σε αυτή τη κοινότητα, ένα κράτος κατοικημένο από διαχωρισμένους πρόσφυγες των τοπικών πληθυσμών (συμπεριλαμβανομένων των Σεφαραδιτών), οπλισμένοι, εκπαιδευμένοι, μορφωμένοι και αντίθετοι στους μουσουλμάνους αυτόχθονες που παρέμειναν 600 χρόνια υπό την οθωμανική κυριαρχία (8).
Αυτή η αίρεση είχε αναπαραχθεί σε αυτάρκεια συνέπειας των αλλαξοπιστιών και μικτών γάμων, όλα αυτά, προκειμένου να οικοδομηθεί στη Μέση Ανατολή ένα κράτος-στρατιώτης-είλωτας που ονομάστηκε Ισραήλ, όνομα βγαλμένο από ένα ιερό βιβλίο που μεταδόθηκε σε αυτή τη κοινότητα, ένα κράτος κατοικημένο από διαχωρισμένους πρόσφυγες των τοπικών πληθυσμών (συμπεριλαμβανομένων των Σεφαραδιτών), οπλισμένοι, εκπαιδευμένοι, μορφωμένοι και αντίθετοι στους μουσουλμάνους αυτόχθονες που παρέμειναν 600 χρόνια υπό την οθωμανική κυριαρχία (8).
Ένας Γαλλογαλάτης εβραϊκής «φυλής»;
Ας είμαστε ξεκάθαροι.
Ούτε η φυλή, ούτε το έθνος, ούτε ο εβραϊκός λαός υπάρχουν.
Ακριβώς όπως και οι οπαδοί της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων-των-τελευταίων-ημερών (πιο γνωστοί ως Μορμόνοι), οι οπαδοί της ιουδαϊκής θρησκείας στρατολογήθηκαν και «ευαγγελιστήκαν» από ιεραπόστολους που έδραξαν κυρίως ανάμεσα στους λαούς και στα έθνη του Καυκάσου (Khazar) και της Ευρώπης, και έπειτα σιγά-σιγά εξαπλώθηκαν σε περιοχές εκτός της ζώνης τους με αλλαξοπιστίες και μεταδώσεις (9). Ένας γάλλος καθολικός ο οποίος αλλαξοπιστεί για τη θρησκεία των Μορμόνων ή για την εβραϊκή θρησκεία δεν αλλάζει ούτε φυλή, ούτε εθνικότητα, ούτε εθνότητα, ούτε γλώσσα ούτε ήθη. Αλλάζει απλά θρησκεία και εισάγει στη ζωή του μια νέα λειτουργία.
Ούτε η φυλή, ούτε το έθνος, ούτε ο εβραϊκός λαός υπάρχουν.
Ακριβώς όπως και οι οπαδοί της Εκκλησίας του Ιησού Χριστού των Αγίων-των-τελευταίων-ημερών (πιο γνωστοί ως Μορμόνοι), οι οπαδοί της ιουδαϊκής θρησκείας στρατολογήθηκαν και «ευαγγελιστήκαν» από ιεραπόστολους που έδραξαν κυρίως ανάμεσα στους λαούς και στα έθνη του Καυκάσου (Khazar) και της Ευρώπης, και έπειτα σιγά-σιγά εξαπλώθηκαν σε περιοχές εκτός της ζώνης τους με αλλαξοπιστίες και μεταδώσεις (9). Ένας γάλλος καθολικός ο οποίος αλλαξοπιστεί για τη θρησκεία των Μορμόνων ή για την εβραϊκή θρησκεία δεν αλλάζει ούτε φυλή, ούτε εθνικότητα, ούτε εθνότητα, ούτε γλώσσα ούτε ήθη. Αλλάζει απλά θρησκεία και εισάγει στη ζωή του μια νέα λειτουργία.
Όπως γράφτηκε από τον Shlomo Sand, η «εβραϊκή» Έξοδος ουδέποτε έλαβε χώρα έτσι ώστε οι απόγονοι των κατοίκων της αρχαίας Ιουδαίας-Σαμάρειας είναι οι πρώην ιουδαϊκοί Παλαιστίνιοι που αλλαξοπίστησαν στο Ισλάμ (10).
Είναι αρκετά αστείο ότι ένα μέλος του JDL (Λίγκα της Εβραϊκής Άμυνας), που γεννήθηκε στο Παρίσι, από Γαλλογαλάτες γονείς, που ασκούν την εβραϊκή θρησκεία εδώ και δύο ή πέντε γενιές ή δεν την ασκούν καθόλου, γαβγίζει κατά του αντισημιτισμού διότι ένας αραβοσημήτης γείτονας τον κοιτάζει δύσπιστος.
Εξάλλου, κάντε τη σύγκριση μεταξύ ενός Ιρανοεβραίου που ασκεί το θρήσκευμα του, ενός δήθεν άθεου-Παρισιανού-Εβραίου -υπερόπτη διανοούμενου- και ενός υποτιθέμενου «Αμερικανού-άθεου-εβραίου» εγκαταστημένου στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, «επαγγελματία ντίλερ», και έπειτα δώστε μου τον κατάλογο με ό, τι κοινά χαρακτηριστικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι (κατανάλωση, ήθη, γλώσσα, κουλτούρα, τρόπος ζωής, επάγγελμα, κ.λπ.)...
Εξάλλου, κάντε τη σύγκριση μεταξύ ενός Ιρανοεβραίου που ασκεί το θρήσκευμα του, ενός δήθεν άθεου-Παρισιανού-Εβραίου -υπερόπτη διανοούμενου- και ενός υποτιθέμενου «Αμερικανού-άθεου-εβραίου» εγκαταστημένου στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης, «επαγγελματία ντίλερ», και έπειτα δώστε μου τον κατάλογο με ό, τι κοινά χαρακτηριστικά έχουν αυτοί οι άνθρωποι (κατανάλωση, ήθη, γλώσσα, κουλτούρα, τρόπος ζωής, επάγγελμα, κ.λπ.)...
Ότι ο δισέγγονος αυτού του «άθεου-εβραίου» από το Marais (Βάλτο) του Παρισιού και ότι αυτός από το Μπρονξ στη Νέα Υόρκη, εκατό χρόνια αργότερα, διακηρύσσουν οι ίδιοι να είναι μέλη της εβραϊκής φυλής, έθνους και λαού και πιστοί ακτιβιστές για τη σωτηρία του «εκλεκτού λαού» είναι τόσο γελοίο, όσο και ο εργαζόμενος ιερέας, οπαδός της θεολογίας της απελευθέρωσης, που θα διακηρυσσόταν ο ίδιος ένθερμος άθεος-κομμουνιστής πιστός ασκούμενος καθολικός και άθεος μαρξιστής! Ο Γκαρωντί έχει προφέρει αυτό το είδος της παραφροσύνης και μετά;
Η αναθεωρημένη ιστορία
Ο μύθος της ράτσας βασισμένης σε ένα συγκεκριμένο DNA και του «εβραίου» λαού γνώρισε τη δόξα του στην Ευρώπη, υπό τη ναζιστική βασιλεία. Οι Ναζί (1933-1945) εργάζονταν συστηματικά για την εξάλειψη των κομμουνιστών (όλων των εθνικοτήτων), τσιγγάνων-Ρομά (χωρίς ιθαγένεια), των Σλάβων, των περιθωριοποιημένων, αλλά και ανθρώπων εβραϊκής πίστης και των απογόνων τους, ακόμη και αν δεν ασκούσαν τη θρησκεία τους.
Η επανεγγραφή της ιστοριογραφίας του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου (1954-1989) -Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης- θα εξαφανίσει σχεδόν όλα τα πρώτα θύματα από τα βιβλία ιστορίας και θα αντικατασταθούν με ένα ιερό αριθμό -ακριβώς 6 εκατομμύρια- το οποίο σταδιακά θα γίνει ένας λαός, έπειτα ένα έθνος και, τέλος, μια «φυλή», αν πιστέψουμε τη σιωνιστική αγιογραφία που επιβλήθηκε από το μιντιατικό Μάελστρομ(maelstrom).
Πλήρες αδιέξοδο στη συνέχεια, για τους κομμουνιστές, ανάπηρους, Τσιγγάνους και τους αντιστασιακούς εξίσου φυλακισμένους και που εκτελεστήκαν εξίσουστα στρατόπεδα του θανάτου!
Στη Γαλλία, μπορείτε να αρνηθείτε την αυθεντικότητα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ανενόχλητος από τις δυνάμεις ασφαλείας, αλλά δεν μπορείτε να αμφισβητήσετε ότι το Ολοκαύτωμα συνέβη στη μέση αυτού του πολέμου που σας αφήνουν να αμφισβητήσετε! Σε αυτό το είδος παρέκκλισης φτάνουμε, όταν οι πολιτικοί υποκαθιστούν τους ιστορικούς.
Για να οικοδομήσουν το κράτος-παρίας-στρατιωτική βάση τους στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, οι δυτικές δυνάμεις έδωσαν την εντολή στους Σιωνιστές κακοποιούς να επιστράτεψαν έναν ολόκληρο πληθυσμό προσφύγων –απατεώνες Ασκενάζι και υπάκουους Σεφαραδιτές- εγκλωβισμένους σε αυτά τα κλεμμένα εδάφη, περικυκλωμένους σε αυτό το οχυρωμένο στρατόπεδο, περιβαλλομένους με εκατομμύρια κατασταλμένους Άραβες.
Οι Μπεγκίν, Σαρέντ, Σαμύρ, και Μπεν-Γκουριόν επέτασσαν αυτή τη βορά των κανονιών, προς όφελος των άπληστων για πετρέλαιο δυτικών δυνάμεων και τους εμπλάκηκαν σε έναν πόλεμο εθνοκάθαρσης.
Την ίδια στιγμή, η πέμπτη φάλαγγα -τα ΜΜΕ- εκτελούσε όπισθεν τη δουλειά της προπαγάνδας (σημειώστε ότι οι χώρες της Ασίας και της Αφρικής μολύνθηκαν πολύ λιγότερο από αυτό το μυστικισμό περί του «επιλεγμένου λαού χωρίς γη που άρπαζε άγρια μια γη χωρίς λαό!»).
Συνεχίζεται
Παραπομπές
(1) Dien Bien Phu http://fr.wikipedia.org/wiki/Bataille_de_Di%C3%AAn_Bi%C3%AAn_Phu
(2) http://www.mondialisation.ca/obama-et-l-union-des-factions-en-faveur-du-banthoustan-palestinien/ ethttp://mai68.org/spip/spip.php?article3760 et http://www.robertbibeau.ca/palestine/hamas.doc
(3) Rezeq Faraj (2005) Palestine : Le refus de disparaître. Pleine lune, pp. 203-213.
(6) Rudi Barnet (2012). Courage, le nettoyage ethnique sera bientôt terminé! l’auteur cite cette entrevue de Benny Morris. « Haaretz » le 15/1/2004.
(9) Mormon http://fr.wikipedia.org/wiki/%C3%89glise_de_J%C3%A9sus-Christ_des_saints_des_derniers_jours et Khazars http://fr.wikipedia.org/wiki/Khazars.
(10) Si la nation et le peuple «juif» n’existent pas, par contre la nation israélienne existe bel et bien, comme le souligne Shlomo Sand, historien qui se dit athée et de nationalité israélienne.http://www.dailymotion.com/video/x7okoe_peuple-juif-invent-shlomo-sand_news
(12) http://www.robertbibeau.ca/palestine/edito21-3-2009.html http://www.robertbibeau.ca/palestine/Voeux2010.doc et http://www.agoravox.fr/actualites/international/article/la-derniere-trahison-de-la-cause-108820
Robert Bibeau
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Προς εξαφάνιση του ισραηλινού κράτους; (1)”
Δημοσίευση σχολίου