Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013
Συνδικαλισμός: Ένα απαρχαιωμένο ή ένα σύγχρονο ζήτημα;
*Άρθρο απο τον Αντρέα ΣταματόπουλοΒλέπουμε τον τελευταίο καιρό διάφορες εργασιακές κοινωνικές ομάδες να προβαίνουν σε κινητοποιήσεις έκφρασης της δυσαρέσκειάς τους όχι μόνο στην κυβερνητική πολιτική αλλά στο γεγονός ότι μέσω αυτής εξαθλιώνονται όλες οι κοινωνικές ομάδες με το βιωτικό επίπεδο να πέφτει στα χαμηλότερα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Οι διάφορες εργασιακές κοινωνικές ομάδες
λοιπόν μέσω των συνδικάτων τους (Π.Ν.Ο. , ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ κλπ) ,που άλλοτε ήταν
παραμάγαζα της εκάστοτε κυβερνητικής πολιτικής ,κυρίως του ΠΑ.ΣΟ.Κ. καθώς σ’
αυτό ήταν προσκείμενη η πλειοψηφία των συνδικαλιστών, προβαίνουν σε απεργίες
και κινητοποιήσεις διαρκείας ζητώντας το αυτονόητο της ανθρώπινης ύπαρξης ,το
δικαίωμα διαφυγής από την εξαθλίωση ,σταθερή εργασία ,αλληλεγγύη και στήριξη
στις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες.
Απ’ την άλλη μεριά ωστόσο ,παρατηρούμε την
υπάρχουσα (συγ)κυβέρνηση να χρησιμοποιεί πρακτικές ολιγαρχικών καθεστώτων –
χουντικές πρακτικές- για να καταστείλει αυτές τις κινητοποιήσεις είτε με ομάδες
καταστολής των σωμάτων ασφαλείας (ΜΑΤ) είτε με στρατιωτικές μεθόδους (επίταξη,
σαν άλλη επιστράτευση) με σκοπό να βοηθήσει την καθημερινότητα της κοινωνίας
.Εδώ όμως οι κυβερνώντες οδηγούνται σε μια τεράστια αντίφαση. Για ποια κοινωνία
νοιάζεστε κύριοι της κυβέρνησης? Αυτοί που κατακρεουργήσατε εσείς και οι
προκάτοχοί σας τα τελευταία χρόνια όσον αφορά την συνοχή και την ενότητά της
,τα οποία θυσιάσατε στο βωμό των συμφερόντων σας? Αυτή την κοινωνία που
κατακρεουργήσατε τα τελευταία 5 χρόνια στον βωμό των παρασκηνιακών συμφωνιών
σας με τις μεγάλες δυνάμεις; (Αχ αυτές οι μεγάλες δυνάμεις .Από γεννήσεως του
ελληνικού κράτους σε ησυχία δεν το έχουν αφήσει. ΙΔΟΥ λοιπόν η σημασία μας ως λαός ,χώρα και
γεωγραφική τοποθεσία. Περισσότερο κόπτονται οι ξένοι για την Ελλάδα παρά οι
ίδιοι οι Έλληνες (πολιτικοί) λοιπόν.
Την στιγμή λοιπόν που η κοινωνία είναι ένα
βήμα πριν την ύψιστη ενότητά της σε ποσοστά αντίστοιχα με εκείνα της κατοχικής
και αντιδικτατορικής αντίστασης ,ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας ,αυτό
των φοιτητών ,ένα κομμάτι που διαχρονικά ήταν πρώτο στους αγώνες για τα αυτονόητα
δικαιώματα .Αντί να ενωθεί το κίνημα και ενιαίο και αδιαίρετο να αγωνιστεί, να δημιουργήσει ιδέες και προτάσεις ,να αποτινάξει από πάνω του τον ζυγό των φοιτητοπατέρων και των κομματικών φορέων ,μένει άπραγο να συντηρεί το ίδιο σύστημα και να οδηγεί την ίδια την σπουδάζουσα νεολαία σε απόγνωση και απελπισία.
Εδώ λοιπόν εντοπίζεται μια μεγάλη
αντίφαση. Ο κατεξοχήν πολύπλευρα δημιουργικός χώρος των πανεπιστημίων έχει
χάσει τον ρόλο και την ταυτότητά του. Όμως πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα ότι η
κρίση αυτή που διανύει είναι ώρα να έχει έναν θετικό αντίκτυπο. Μέσα από μια
διαδικασία αυτοκριτικής και αυτό-αξιολόγησης του, το φοιτητικό κίνημα μπορεί να
θέσει εκ νέου μια πιο στέρεα βάση συνδικαλισμού αποφεύγοντας βεβαίως τα λάθη
του παρελθόντος που τα οδήγησαν στην ολική κατάρρευση. Είναι λοιπόν η κατάλληλη
ευκαιρία για την δημιουργία ενός κινήματος με καθαρά ιδεολογικό χαρακτήρα ,έξω
από μικροπολιτικά παιχνίδια και ψηφοθηρίες .Ένα κίνημα που ως μόνο στόχο θα
έχει την πλήρη ιδεολογική ενεργοποίηση των φοιτητών με σκοπό την άμεση
συμμετοχή τους στην διοίκηση του πανεπιστημίου και την προσφορά του στις
ανάγκες της κοινωνίας βεβαίως.
Καταλήγοντας ,είναι καλό να τονιστεί η
ανάγκη της αναδιάρθρωσης ολόκληρου του κοινωνικού κινήματος .Να προσαρμοστεί
δηλαδή στις σύγχρονες ανάγκες της κοινωνίας που δεν είναι άλλες από την άμεση
και ‘αχρωμάτιστη’ συμμετοχή ,η πλήρης αξιοκρατία και διαφάνεια και η γεφύρωση
των κοινωνικών χασμάτων. Αναφέρομαι ωστόσο σε κοινωνικό κίνημα γιατί η κοινωνία
αποδεικνύει ότι είναι μια, αδιαίρετη και αλληλέγγυα στις κρίσιμες καταστάσεις,
εν αντιθέσει με τους αναχρονιστικούς πολιτικάντιδες και κομματοπατέρες που σε
εποχές δύσκολες την πετσοκόβουν και την κατακρεουργούν.
*Φοιτητής Πανεπιστημίου Κρήτης
Τμήμα Ψυχολογίας
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 Responses to “Συνδικαλισμός: Ένα απαρχαιωμένο ή ένα σύγχρονο ζήτημα;”
14 Φεβρουαρίου 2013 στις 10:49 μ.μ.
EGW EVGLA TIN PHOTO!
Δημοσίευση σχολίου