Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012
Να ποιοι θέλουν να διαχειριστούν τα οικονομικά της χώρας
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρωστάνε εκατοντάδες εκατ. ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ συντηρείται ουσιαστικά από την κρατική επιχορήγηση – άμεσα εξαρτώμενος από την κρατική μηχανή.
«Μονάχα τις συνδρομές των μελών μας έχουμε και μια κρατική επιχορήγηση η οποία δίνεται και με τρόπο που κατά τη γνώμη μας δεν είναι σωστός», είχε δηλώσει ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του τον Ιανουάριο 2012 σε κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Δύο μήνες πριν, ο γραμματέας του ΣΥΝ Δημήτρης Βίτσας είχε κάνει λόγο για συνολικά δάνεια ύψους 7-8 εκατ. ευρώ, από την Εθνική Τράπεζα, προσθέτοντας ότι η ετήσια δόση ανερχόταν στο 1 εκατ. ευρώ και ότι τα τελευταία δύο χρόνια - λήγει το 2016 - οι δόσεις θα είναι μικρότερες. Συγκεκριμένα είχε αναφέρει ότι η μείωση της κρατικής επιχορήγησης από 5,5 σε 3,5 εκατ., λόγω της βύθισης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009, σε συνδυασμό με τα αυξημένα έξοδα, είχε προκαλέσει την ανάγκη επιπλέον δανεισμού.
Πολύ λιγότερο εξαρτημένο εμφανίζεται το ΚΚΕ ενώ η ΝΔ βρίσκεται αρκετά πιο κοντά στην κορυφή. Πάντως τα πλέον «κρατικοδίαιτα» κόμματα φαίνεται ότι είναι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, καταγράφοντας τα υψηλότερα ποσοστά εξάρτησης από την κρατική χρηματοδότηση κατά το μεγαλύτερο μέρος της προηγούμενης δεκαετίας. Από την άλλη πλευρά, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είχαν από το 1997 έως το 2007 σχεδόν μηδενικά έσοδα από τα μέλη τους, ενώ το ΠΑΣΟΚ απόλαυσε τη μεγαλύτερη οικονομική συνδρομή από τη βάση του, με το ΚΚΕ να ακολουθεί σε μικρή απόσταση.
Εκπληξη πάντως προκαλεί το γεγονός ότι, ενώ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκεντρώνουν τα βέλη της κριτικής για τον υπέρογκο δανεισμό τους από τις τράπεζες με τα ποσοστά των δανείων να φτάνουν αντίστοιχα το 37,3% και 21,1% επί των συνολικών κομματικών εσόδων, η Αριστερά δεν έμεινε εκτός παιχνιδιού. Αντίθετα, την περίοδο 1997-2007 το 18,7% των συνολικών εσόδων του ΚΚΕ και το 16,5% του ΣΥΝ προέρχονταν κατά μέσον όρο από τραπεζικά δάνεια.
Η ανάλυση του Χριστόφορου Βερναρδάκη, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του με τίτλο «Πολιτικά κόμματα, εκλογές και κομματικό σύστημα. Ο μετασχηματισμός της πολιτικής αντιπροσώπευσης 1990-2010» (εκδ. Σάκκουλα), είναι αποκαλυπτική. Με τη συλλογιστική ότι οι κρατικές επιχορηγήσεις αποτελούν δείκτη εξάρτησης (ή «ανεξαρτησίας») των κομμάτων από το κράτος, ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επεξεργάστηκε τους ισολογισμούς των κομμάτων και κατέληξε στο εξής: την περίοδο 1997-2007 η κρατική χρηματοδότηση που ελάμβανε το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε κατά μέσον όρο το 81,6% των συνολικών εισπραχθέντων εσόδων του - στα οποία δεν περιλαμβάνονται τα τραπεζικά δάνεια -, ενώ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 81,3%. Αντίστοιχα, το μέσο μερίδιο της ΝΔ για το ίδιο χρονικό διάστημα ανήλθε στο 74,7% ενώ του ΚΚΕ στο 55%.
Από την πλευρά του, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που δρομολόγησε τη συζήτηση για τις μειώσεις. «Ως υπουργείο Εσωτερικών, το προηγούμενο διάστημα είχαμε ξεκινήσει τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και είχαν κατατεθεί συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα πρέπει να μειωθεί και η χρηματοδότηση των κομμάτων - γιατί και τα κόμματα θα πρέπει να αναλάβουν βάρος από όλη αυτή την υπόθεση της οικονομικής κρίσης - καθώς επίσης και για το ποιες θα είναι οι διαδικασίες, με τις οποίες θα πρέπει να γίνεται η χρηματοδότηση», είχε δηλώσει τον Απρίλιο η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά.
Τρεις μήνες πριν, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Μουλόπουλος σε τοποθέτησή του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας επεσήμανε ότι «το αβάσταχτο κόστος του πολιτικού συστήματος δεν είναι η κρατική επιχορήγηση αλλά η διαφθορά». Επιπλέον τόνισε ότι ο υπολογισμός του ποσοστού ίσης χρηματοδότησης των κομμάτων χρειάζεται να αυξηθεί. «Σήμερα ο υπολογισμός γίνεται: 80% με βάση τη δύναμη των κομμάτων στη Βουλή (αναλογικά) - 10% ισόποσα στα κόμματα της Ευρωβουλής - 10% σε όλα τα κόμματα που έχουν ξεπεράσει το 1,5% στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Το τελευταίο χρειάζεται να υπερδιπλασιαστεί», σημείωσε.
Σχεδόν έναν μήνα μετά, τον Φεβρουάριο του 2012, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο γραμματέας του ΣΥΝ Δημήτρης Βίτσας παραδέχθηκε ότι κάποια από τα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων καταλήγουν ως «ενισχύσεις» σε ιδιωτικά ΜΜΕ: «Χρησιμοποιούμε την κρατική χρηματοδότηση η οποία έχει μειωθεί σας πληροφορώ και για άλλους λόγους και διά των περικοπών κατά 40% ήδη. Η παρουσία μας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι μικρή και μερικές φορές στοχευμένα "απαγορεύεται" η έκφρασή μας. Ενισχύουμε λοιπόν φιλικά ΜΜΕ . Ενισχύουμε την "Αυγή", ενισχύουμε το Kόκκινο, η ΑΚΟΑ ενισχύει την "Εποχή" και πρέπει σαν ΣΥΡΙΖΑ να δούμε και όλη αυτή τη διαδικασία για να είμαστε καθαροί».
Στον αντίποδα του δείκτη «κρατικής εξάρτησης» βρίσκεται ο δείκτης «κοινωνικής εξάρτησης» των κομμάτων. Οπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, «η χρηματοδότηση από την "κοινωνία του κόμματος" (μέλη, συμπαθούντες, οπαδοί, ανεξάρτητοι ψηφοφόροι κ.λπ.) αποτελεί έναν ισχυρό δείκτη αποτύπωσης της κοινωνικής αυτονομίας του κόμματος». Σε αυτόν τον τομέα, η μικρότερη κοινωνική συνεισφορά για την περίοδο 1997-2007 εντοπίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ που έχουν λάβει από σχεδόν 0% σε σχέση με τα εισπραχθέντα έσοδά τους - και πάλι, χωρίς να υπολογίζονται τα τραπεζικά δάνεια. Κι αυτό, ενώ το 1992 τα καταγεγραμμένα έσοδα από συνδρομές στον ΣΥΝ ξεπερνούσαν το 22%, ενώ στη ΝΔ ήταν μόλις στο 3,7%. Πάντως, το ρεκόρ στον συγκεκριμένο τομέα για την περίοδο 1997-2007 κατέχει το ΠΑΣΟΚ με το ύψος των συνδρομών να φτάνει το 5,4% και ακολουθεί το ΚΚΕ με 4,1% επί των συνολικών εισπραχθέντων εσόδων.
Υπάρχει εξάλλου και ο δανεισμός από τις τράπεζες, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να χρωστούν μαζί 235 εκατ. ευρώ στις τράπεζες. Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης στο βιβλίο του δημοσιεύει, έπειτα από επεξεργασία των ισολογισμών των κομμάτων, στοιχεία σχετικά με τα τραπεζικά δάνεια των κομμάτων της Αριστεράς και πώς αυτά ενίσχυαν τα συνολικά τους έσοδα. Συγκεκριμένα, το 2005 και το 2006, όταν το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο περίπου και σήμερα - κάτι παραπάνω από 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο - οι αναλήψεις από δάνεια στα συγκεκριμένα οικονομικά έτη ανέρχονταν στο 24,5% των συνολικών του εσόδων. Για το ΚΚΕ την ίδια περίοδο έφταναν το 0% και 0,2%, όμως ήδη από το 2001-2002 είχε λάβει δάνεια ύψους 28,5% σε σχέση με τα συνολικά του έσοδα.ΝΔ και ΠΑΣΟΚ χρωστάνε εκατοντάδες εκατ. ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ συντηρείται ουσιαστικά από την κρατική επιχορήγηση – άμεσα εξαρτώμενος από την κρατική μηχανή.
«Μονάχα τις συνδρομές των μελών μας έχουμε και μια κρατική επιχορήγηση η οποία δίνεται και με τρόπο που κατά τη γνώμη μας δεν είναι σωστός», είχε δηλώσει ο Αλ. Τσίπρας σε συνέντευξή του τον Ιανουάριο 2012 σε κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό. Δύο μήνες πριν, ο γραμματέας του ΣΥΝ Δημήτρης Βίτσας είχε κάνει λόγο για συνολικά δάνεια ύψους 7-8 εκατ. ευρώ, από την Εθνική Τράπεζα, προσθέτοντας ότι η ετήσια δόση ανερχόταν στο 1 εκατ. ευρώ και ότι τα τελευταία δύο χρόνια - λήγει το 2016 - οι δόσεις θα είναι μικρότερες. Συγκεκριμένα είχε αναφέρει ότι η μείωση της κρατικής επιχορήγησης από 5,5 σε 3,5 εκατ., λόγω της βύθισης των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2009, σε συνδυασμό με τα αυξημένα έξοδα, είχε προκαλέσει την ανάγκη επιπλέον δανεισμού.
Πολύ λιγότερο εξαρτημένο εμφανίζεται το ΚΚΕ ενώ η ΝΔ βρίσκεται αρκετά πιο κοντά στην κορυφή. Πάντως τα πλέον «κρατικοδίαιτα» κόμματα φαίνεται ότι είναι το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ, καταγράφοντας τα υψηλότερα ποσοστά εξάρτησης από την κρατική χρηματοδότηση κατά το μεγαλύτερο μέρος της προηγούμενης δεκαετίας. Από την άλλη πλευρά, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είχαν από το 1997 έως το 2007 σχεδόν μηδενικά έσοδα από τα μέλη τους, ενώ το ΠΑΣΟΚ απόλαυσε τη μεγαλύτερη οικονομική συνδρομή από τη βάση του, με το ΚΚΕ να ακολουθεί σε μικρή απόσταση.
Εκπληξη πάντως προκαλεί το γεγονός ότι, ενώ το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συγκεντρώνουν τα βέλη της κριτικής για τον υπέρογκο δανεισμό τους από τις τράπεζες με τα ποσοστά των δανείων να φτάνουν αντίστοιχα το 37,3% και 21,1% επί των συνολικών κομματικών εσόδων, η Αριστερά δεν έμεινε εκτός παιχνιδιού. Αντίθετα, την περίοδο 1997-2007 το 18,7% των συνολικών εσόδων του ΚΚΕ και το 16,5% του ΣΥΝ προέρχονταν κατά μέσον όρο από τραπεζικά δάνεια.
Η ανάλυση του Χριστόφορου Βερναρδάκη, που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του με τίτλο «Πολιτικά κόμματα, εκλογές και κομματικό σύστημα. Ο μετασχηματισμός της πολιτικής αντιπροσώπευσης 1990-2010» (εκδ. Σάκκουλα), είναι αποκαλυπτική. Με τη συλλογιστική ότι οι κρατικές επιχορηγήσεις αποτελούν δείκτη εξάρτησης (ή «ανεξαρτησίας») των κομμάτων από το κράτος, ο επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης επεξεργάστηκε τους ισολογισμούς των κομμάτων και κατέληξε στο εξής: την περίοδο 1997-2007 η κρατική χρηματοδότηση που ελάμβανε το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε κατά μέσον όρο το 81,6% των συνολικών εισπραχθέντων εσόδων του - στα οποία δεν περιλαμβάνονται τα τραπεζικά δάνεια -, ενώ του ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 81,3%. Αντίστοιχα, το μέσο μερίδιο της ΝΔ για το ίδιο χρονικό διάστημα ανήλθε στο 74,7% ενώ του ΚΚΕ στο 55%.
Από την πλευρά του, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που δρομολόγησε τη συζήτηση για τις μειώσεις. «Ως υπουργείο Εσωτερικών, το προηγούμενο διάστημα είχαμε ξεκινήσει τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής για τη χρηματοδότηση των κομμάτων και είχαν κατατεθεί συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα πρέπει να μειωθεί και η χρηματοδότηση των κομμάτων - γιατί και τα κόμματα θα πρέπει να αναλάβουν βάρος από όλη αυτή την υπόθεση της οικονομικής κρίσης - καθώς επίσης και για το ποιες θα είναι οι διαδικασίες, με τις οποίες θα πρέπει να γίνεται η χρηματοδότηση», είχε δηλώσει τον Απρίλιο η εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά.
Τρεις μήνες πριν, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Μουλόπουλος σε τοποθέτησή του στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας επεσήμανε ότι «το αβάσταχτο κόστος του πολιτικού συστήματος δεν είναι η κρατική επιχορήγηση αλλά η διαφθορά». Επιπλέον τόνισε ότι ο υπολογισμός του ποσοστού ίσης χρηματοδότησης των κομμάτων χρειάζεται να αυξηθεί. «Σήμερα ο υπολογισμός γίνεται: 80% με βάση τη δύναμη των κομμάτων στη Βουλή (αναλογικά) - 10% ισόποσα στα κόμματα της Ευρωβουλής - 10% σε όλα τα κόμματα που έχουν ξεπεράσει το 1,5% στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Το τελευταίο χρειάζεται να υπερδιπλασιαστεί», σημείωσε.
Σχεδόν έναν μήνα μετά, τον Φεβρουάριο του 2012, σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο γραμματέας του ΣΥΝ Δημήτρης Βίτσας παραδέχθηκε ότι κάποια από τα χρήματα των κρατικών επιχορηγήσεων καταλήγουν ως «ενισχύσεις» σε ιδιωτικά ΜΜΕ: «Χρησιμοποιούμε την κρατική χρηματοδότηση η οποία έχει μειωθεί σας πληροφορώ και για άλλους λόγους και διά των περικοπών κατά 40% ήδη. Η παρουσία μας στα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι μικρή και μερικές φορές στοχευμένα "απαγορεύεται" η έκφρασή μας. Ενισχύουμε λοιπόν φιλικά ΜΜΕ . Ενισχύουμε την "Αυγή", ενισχύουμε το Kόκκινο, η ΑΚΟΑ ενισχύει την "Εποχή" και πρέπει σαν ΣΥΡΙΖΑ να δούμε και όλη αυτή τη διαδικασία για να είμαστε καθαροί».
Στον αντίποδα του δείκτη «κρατικής εξάρτησης» βρίσκεται ο δείκτης «κοινωνικής εξάρτησης» των κομμάτων. Οπως αναφέρει στο βιβλίο του ο Χριστόφορος Βερναρδάκης, «η χρηματοδότηση από την "κοινωνία του κόμματος" (μέλη, συμπαθούντες, οπαδοί, ανεξάρτητοι ψηφοφόροι κ.λπ.) αποτελεί έναν ισχυρό δείκτη αποτύπωσης της κοινωνικής αυτονομίας του κόμματος». Σε αυτόν τον τομέα, η μικρότερη κοινωνική συνεισφορά για την περίοδο 1997-2007 εντοπίζεται στον ΣΥΡΙΖΑ και στη ΝΔ που έχουν λάβει από σχεδόν 0% σε σχέση με τα εισπραχθέντα έσοδά τους - και πάλι, χωρίς να υπολογίζονται τα τραπεζικά δάνεια. Κι αυτό, ενώ το 1992 τα καταγεγραμμένα έσοδα από συνδρομές στον ΣΥΝ ξεπερνούσαν το 22%, ενώ στη ΝΔ ήταν μόλις στο 3,7%. Πάντως, το ρεκόρ στον συγκεκριμένο τομέα για την περίοδο 1997-2007 κατέχει το ΠΑΣΟΚ με το ύψος των συνδρομών να φτάνει το 5,4% και ακολουθεί το ΚΚΕ με 4,1% επί των συνολικών εισπραχθέντων εσόδων.
Υπάρχει εξάλλου και ο δανεισμός από τις τράπεζες, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να χρωστούν μαζί 235 εκατ. ευρώ στις τράπεζες. Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης στο βιβλίο του δημοσιεύει, έπειτα από επεξεργασία των ισολογισμών των κομμάτων, στοιχεία σχετικά με τα τραπεζικά δάνεια των κομμάτων της Αριστεράς και πώς αυτά ενίσχυαν τα συνολικά τους έσοδα. Συγκεκριμένα, το 2005 και το 2006, όταν το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης ήταν για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο περίπου και σήμερα - κάτι παραπάνω από 3 εκατ. ευρώ τον χρόνο - οι αναλήψεις από δάνεια στα συγκεκριμένα οικονομικά έτη ανέρχονταν στο 24,5% των συνολικών του εσόδων. Για το ΚΚΕ την ίδια περίοδο έφταναν το 0% και 0,2%, όμως ήδη από το 2001-2002 είχε λάβει δάνεια ύψους 28,5% σε σχέση με τα συνολικά του έσοδα.
πηγη:badmoney.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Responses to “Να ποιοι θέλουν να διαχειριστούν τα οικονομικά της χώρας”
Δημοσίευση σχολίου