Ελεύθερος Κήρυκας

Το 14,7% του ελληνικού πληθυσμού, περίπου 800.000 Ελληνες, δηλώνει ότι πίνει αλκοόλ σε καθημερινή βάση, ενώ ταυτόχρονα μόνο 3 στους 10 αναγνωρίζουν ότι η έλλειψη ελέγχου στην κατανάλωση είναι αλκοολισμός. Παράλληλα το αλκοόλ κάνει "θραύση" στους εφήβους και τους νέους, καθώς στις ηλικίες 17-24 ετών το 58,10% δηλώνει ότι πίνει και μάλιστα το 9,8% σε καθημερινή βάση.

Η πρώτη πανελλήνια έρευνα γνώσης για το αλκοόλ που παρουσίασαν χθες η ΜΚΟ "Νηφάλιοι - Στην υγεία μας", σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, το ΤΕΙ Σερρών και την Αθηναϊκή Ζυθοποιία, παρουσία γνωστών προσώπων που κατάφεραν να "βγουν" από τον αλκοολισμό, χτυπάει καμπανάκι κινδύνου για την κακή χρήση του αλκοόλ στη χώρα μας και για το τεράστιο έλλειμμα ενημέρωσης και συνειδητοποίησης για την ασθένεια του αλκοολισμού.

Τη στιγμή μάλιστα που η Ελλάδα μαστίζεται από μια πρωτοφανή οικονομική κρίση, η οποία οδηγεί, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, στην αύξηση της κατανάλωσης. "Είναι προφανές ότι 800.000 Ελληνες που πίνουν καθημερινά βρίσκονται κοντά στη δυσδιάκριτη γραμμή που χωρίζει τον βαρύ πότη από τον αλκοολικό", σημείωσε χαρακτηριστικά η πρόεδρος των "Νηφάλιων" Σιμώνη Ξανθογιώργου. και οι περισσότεροι δεν την αντιλαμβάνονται...

Σύμφωνα με τα αποτέλεσμα της έρευνας, 6 στους 10 Ελληνες καταναλώνουν αλκοόλ και το 42% είναι συχνοί πότες, πίνουν δηλαδή από 2-3 φορές την εβδομάδα έως καθημερινά.

Η κατανάλωση εξαρτάται από το φύλο (οι άνδρες πίνουν συχνότερα), από το οικογενειακό εισόδημα και τον τόπο κατοικίας. Στις ημιαστικές - αγροτικές περιοχές οι άνθρωποι πίνουν συχνότερα. Παρ' όλα αυτά, λιγότεροι από τους μισούς Ελληνες (43%) γνωρίζουν ότι η αιθυλική αλκοόλη είναι κλασική εξαρτησιογόνος ουσία (ναρκωτικό)...

Μόνο 7 στους 10 συμφωνούν ότι παιδιά και έφηβοι απαγορεύεται να πιουν αλκοόλ. Τρεις στους δέκα ανέχονται εξαιρέσεις. Το 54% των νέων (17-24 ετών) αποδίδει σε αδυναμία χαρακτήρα την έλλειψη ελέγχου στην κατανάλωση αλκοόλ.

Το αντίστοιχο ποσοστό στον γενικό πληθυσμό είναι 49,9%. "Είναι φανερό πως ως κοινωνία δεν αναγνωρίζουμε τα σημάδια του αλκοολισμού ως συμπτώματα ασθένειας", τόνισε η κ. Ξανθογιώργου.

Λάθος ενημέρωση
Ταυτόχρονα, το 46,3% των νέων πιστεύει λανθασμένα πως τα αεριούχα αλκοολούχα ποτά που πωλούνται και στα περίπτερα περιέχουν ελάχιστη και αβλαβή ποσότητα αλκοόλ. Το 8,10% (στις ηλικίες 17-24) θεωρεί τα σφηνάκια απαραίτητα για το κέφι, ενώ το 84,70% γνωρίζει πως η χρήση αλκοόλ επιτρέπεται μετά τα 17, πράγμα που δείχνει ότι τους απασχολεί. Το 20,4%, ωστόσο, δεν είναι ενήμερο για το επιτρεπτό όριο αλκοόλ κατά την οδήγηση.

"Στην Κρήτη τα 5 στα 10 θανατηφόρα ατυχήματα έχουν σχέση με το αλκοόλ", σημείωσε ο αν. καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθυντής του Αλκοολογικού Ιατρείου Γιάννης Μουζάς, προσθέτοντας πως η τάση που παρατηρείται και στην Ελλάδα είναι η μείωση της ηλικίας έναρξης της χρήσης αλκοόλ και η αλλαγή του τρόπου που πίνουμε, καθώς εξαπλώνεται προοδευτικά το μοντέλο του "binge drinking" (πίνω για να μεθύσω).

"Οι μηχανισμοί που ερμηνεύουν τον προστατευτικό ρόλο του αλκοόλ στη στεφανιαία νόσο ισχύουν μόνο για σταθερή κατανάλωση στο μεσογειακό πρότυπο: χρήση ταυτόχρονα με γεύμα. Επεισόδια βαριάς χρήσης σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και αιφνίδιου καρδιακού θανάτου", συμπλήρωσε ο ίδιος. Η έρευνα επέδειξε επίσης πως 10% δεν γνωρίζει ότι οι έγκυες απαγορεύεται να καταναλώσουν αλκοόλ.

"Ο αλκοολικός αρνείται ότι πάσχει"
Πού "χτυπάει" το αλκοόλ

Η κακή χρήση αλκοόλ βλάπτει εκτός από το συκώτι, τον εγκέφαλο, το περιφερικό νευρικό σύστημα, τον σκελετό, τον οισοφάγο, το πάγκρεας και το μυϊκό σύστημα.

Η εκτιμώμενη ποσοστιαία συμμετοχή του σε καρκίνους είναι: στόματος 19%, οισοφάγου 29%, ήπατος 25%, μαστού 7%.

"Το κυριότερο σύμπτωμα του αλκοολισμού είναι η άρνηση του πάσχοντος ότι πάσχει", σημείωσε η κυρία Σιμώνη Ξανθογιώργου, αλκοολική σε ανάρρωση η ίδια, προσθέτοντας πως "το καίριο σημείο διάκρισης μεταξύ αλκοολικού και απλού πότη είναι ότι ο αλκοολικός χρειάζεται να πιει για να κοινωνικοποιηθεί, να χαλαρώσει, να κάνει έρωτα κ.λπ.".

Προτάσεις
Αν και η Ελλάδα έχει συνυπογράψει τον Ευρωπαϊκό Καταστατικό Χάρτη για το Αλκοόλ, που συντάχθηκε το 1994, δεν έχει κάνει έκτοτε τίποτε, λένε οι "Νηφάλιοι" και προτείνουν:

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ
"Εφτασα στον πάτο. Δεν ήθελα να ζω έτσι"!

"Τον Φεβρουάριο γίνομαι 71 ετών. Κι οφείλω πάρα πολλά στη γυναίκα μου, η οποία μου συμπαραστάθηκε με κάθε τρόπο, ειδικά στην τελευταία άσχημη περίοδο". Ο Γιάννης Μπουτάρης, δήμαρχος Θεσσαλονίκης και αντιπρόεδρος της ΜΚΟ "Νηφάλιοι", μίλησε στη χθεσινή εκδήλωση για την προσωπική του περιπέτεια με τον αλκοολισμό.

"Από τότε που δήλωσα δημόσια το πρόβλημά μου, δέχτηκα πάρα πολλά τηλέφωνα από αγνώστους μου. Τους έστελνα σε ομάδες ή γιατρούς και ήταν πολύ μεγάλη η ευχαρίστησή μου όταν με έπαιρναν σε ανύποπτο χρόνο για να μου πουν πως είναι καθαροί. Αυτό με βοήθησε να συντηρηθώ κι εγώ. Ας μην ξεχνάμε πως οι αλκοολικοί συντηρούνται, χρειάζονται μια συνεχή υποστήριξη και υπενθύμιση. Εγώ ξυπνάω κάθε πρωί και λέω, σήμερα δεν θα πιω. Και αυτό δεν είναι μια απλή συνήθεια, αλλά μια ενσυνείδητη σκέψη. Δεν μετάνιωσα που πήγα στο πρόγραμμα. Δεν μετάνιωσα που σταμάτησα να πίνω. Παρόλο που οι ημέρες του αλκοόλ ήταν πολύ ευχάριστες, μέχρι ενός σημείου. Και αυτό είναι το δηλητήριο.

Στα πρώτα στάδια είσαι βασιλιάς δεν σε πιάνει κανείς, αντέχεις πιο πολύ από όλους, ανοίγεσαι, είσαι ευχάριστος, πράγματα που δεν θα τα έκανες αλλιώς. Αλλά μετά...

Το φεγγάρι έχει και ορατή και αόρατη πλευρά. Ο αλκοολικός αποξενώνεται και παύει να είναι κοινωνικό ον. Τον ενδιαφέρει μόνο η ατμόσφαιρα, στην οποία ζει βυθισμένος σε αλκοολικά νέφη.

Τίποτε άλλο. Εγώ ευχαριστώ τον θεό, με την ευρύτερη έννοια της λέξης, επειδή η απεξάρτηση δεν είναι μόνο θέμα θέλησης ή ισχυρού χαρακτήρα. Εγώ έκανα το βήμα με τη λογική πως έφτασα στον πάτο. Είπα ''δεν θέλω να ζω άλλο έτσι''".

ΕΡΑΣΜΙΑ ΠΟΥΛΑΚΗ
"Οδυνηρό να ντρέπεσαι γι' αυτούς που αγαπάς"

Η Ερασμία Πουλάκη ταξίδεψε από την Κρήτη για να καταθέσει τη συγκλονιστική μαρτυρία της ως παιδί αλκοολικού στη χθεσινή παρουσίαση της έρευνας. "Θυμάμαι τον πατέρα μου να πίνει πάντα. Oταν άρχισα να συνειδητοποιώ το πρόβλημα, έλεγα πως συμβαίνει επειδή είναι ναυτικός και πως δεν έπινε όταν έλειπε. Γι' αυτό μεθούσε πάντα από το καράβι μέχρι το σπίτι". Θυμάται ως παιδί έντονους καβγάδες, άγχος, φόβο, ντροπή.

"Είναι οδυνηρό να ντρέπεσαι για τους ανθρώπους που αγαπάς". Οι γονείς της χώρισαν όταν ήταν 13 ετών. "Τότε άρχισε ο Γολγοθάς, επειδή ο πατέρας μου έβγαζε τον πόνο του σε μένα και την αδελφή μου. Μπήκε στη ζωή μου η λεκτική βία, οι συγκρούσεις, οι καβγάδες, οι κατηγορίες. Είχα ανεχτεί πολλά και είχα καταλάβει πως δεν μπορούσα πια να είμαι παιδί". Μια τεράστια έκρηξη θυμού του πατέρα της, την ημέρα της αποφοίτησής της, ήταν η αφορμή για να απομακρυνθεί από αυτόν. "Οσο κι αν τον αγαπούσα δεν μπορούσα άλλο". Ξαναβρέθηκαν στους αρραβώνες της αδελφής της. "Τότε τα 2-3 μπουκάλια ήταν για τον πατέρα μου προθέρμανση. Είχε χάσει το βλέμμα και το μυαλό του. Μία μέρα είδε μεθυσμένος μια εκπομπή στο τοπικό κανάλι για τον αλκοολισμό. Από εκείνη την ημέρα ζήτησε βοήθεια και δεν έχει ξαναπιεί. Μου έκανε ένα τεράστιο δώρο. Με έκανε να πιστέψω ξανά στα θαύματα".

ΑΛΕΞΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣ
"Κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και είπα τέλος"

"Κάποτε για να ξυπνήσω ήθελα δυο νεροπότηρα βότκα. Αγάπησα το ποτό από πολύ μικρός, από τη ρετσίνα στο οικογενειακό τραπέζι". Ο γνωστός συγγραφέας Αλέξης Σταμάτης υπήρξε ?όπως είπε χθες? βαριά αλκοολικός για τουλάχιστον 10 χρόνια. "Μικρός έπασχα από αγοραφοβία και το ποτό μού έδινε δύναμη να σηκώνομαι στον πίνακα. Ηταν η υγρή ασπίδα προστασίας μου. Μυθοποιημένη στα τέλη της δεκαετίας του '70. Με το ποτό γινόμουν πιο δυνατός, πιο κοινωνικός, φυσικά πιο μάγκας. Μέσα στο ποτήρι συγκεντρώνονταν οι ανασφάλειες, οι ενοχές και οι φοβίες μου. Οταν έφτασα να πίνω δυο μπουκάλια βότκα τη μέρα, το περιβάλλον μου νόμιζε πως απλά ήμουν γερό ποτήρι, επειδή το έκρυβα. Ούτε μου περνούσε από το μυαλό πως ήμουν αλκοολικός. Είχα γίνει μάστορας στο ψέμα και την εφευρετικότητα, για να μπορώ να πίνω χωρίς να γίνομαι αντιληπτός.

Είχα φτάσει να κρύβω μπουκάλια στο ντουλάπι του καλοριφέρ στον διάδρομο της πολυκατοικίας. Οταν πήγα στρατό, είχα γεμίσει με βότκα το μπουκαλάκι με το υγρό για τους φακούς επαφής". Ο αλκοολικός είναι ηθοποιός που υποδύεται τον κανονικό άνθρωπο, τον κοινωνικό πότη, λέει.

"Εβγαινα με παρέα κι έπινα δυο ποτηράκια κρασί, έχοντας φροντίσει να καταναλώσω πριν τις δόσεις βότκας που χρειαζόμουν".

Οταν έκανε τις πρώτες εξετάσεις, οι γιατροί του είπαν πως αν δεν το κόψει αμέσως έχει δύο χρόνια ζωής. Αρχισε να βλέπει ψυχίατρο, αλλά στον χώρο αναμονής έπινε κρυφά από το μπουκαλάκι του.

Ωσπου "στις 10 Απριλίου του 1996, γύρω στις 5.30 το απόγευμα, μετά από έναν μεθυσμένο απογευματινό ύπνο, κοίταξα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη και είπα τέλος. Δεν είναι τόσο απλό βέβαια". Πέρασε ενάμιση μήνα στην ψυχιατρική κλινική του "Σωτηρία" και μέχρι σήμερα είναι καθαρός. "Ενας αλκοολικός ποτέ δεν μπορεί να γίνει φυσιολογικός πότης. Αλλά μπορεί να πεθάνει νηφάλιος".

ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΩΣΚΟΛΟΣ

πηγη:

εθνος.gr